Σε μια προσπάθεια να πάρει ανάσα και ζωή η γειτονιά, τον Ιούνιο του 2016 διοργανώσαμε μαζί με την Αυτόνομη Ποδοσφαιρική Ομάδα το 2ο τουρνουά μπάσκετ στο χώρο της Καζάρμα και άλλες εκδηλώσεις στην πλατεία του Παντοκράτορα, στην Άνω Πόλη. Μέσα στις επόμενες ημέρες διαπιστώθηκε ότι οι μπασκέτες είχαν αφαιρεθεί και η πόρτα κλειδώθηκε με λουκέτο. Από τη στιγμή εκείνη ενημερωθήκαμε ότι υποκινητής αυτής της ενέργειας υπήρξε ένας μεμονωμένος γείτονας, ο οποίος απευθύνθηκε στην Αρχαιολογική Υπηρεσία και αυτή έχοντας τη δικαιοδοσία του χώρου έδωσε εντολή στο Δήμο να σφραγίσει το γήπεδο.
[Δυο χρόνια πριν, όταν η Λαϊκή Συνέλευση επιχείρησε να καθαρίσει και να ανοίξει με τον κόσμο της γειτονιάς έναν άλλο χώρο στη δικαιοδοσία της συγκεκριμένης υπηρεσίας, τη Βεράντα-παιδική χαρά του Κάστρου, αντιμετώπισε μια εκτεταμένη καταστολή που κατέληξε σε ομαδική προσαγωγή].
Η «ιστορία» επαναλήφθηκε, αυτή τη φορά ως φάρσα, αφενός γιατί η συγκεκριμένη κίνηση έγινε σε ανύποπτο χρόνο, αφετέρου επειδή καμία υπηρεσία δεν αναλάμβανε την ευθύνη, χρησιμοποιώντας στο έπακρο τα μέσα που παρέχουν οι γραφειοκρατικοί μηχανισμοί που κατέχουν.Η αρχαιολογική υπηρεσία(6η Εφορία Αρχαιοτήτων), που φαίνεται ότι θεωρεί τσιφλίκι της κάθε χώρο χαρακτηρισμένο αρχαιολογικό, άσχετα αν η χρήση του έχει αλλάξει και επανανοηματοδοτηθεί μέσα στην πορεία του χρόνου, κάλεσε τον Εισαγγελέα να επιβάλει την «Ησυχία και την Τάξη». Ο Δήμος Πατρέων με τη σειρά του,χωρίς καμία διαβούλευση με τους δημότες και σε συστράτευση με τον έταιρο θεσμό, εξασφάλισε ακόμη μια συνθήκη για απομόνωση στο σπίτι και αποθάρρυνση του παιχνιδιού και της συνάντησης στη γειτονιά.
Η Άνω Πόλη, ανέκαθεν ιστορική γειτονιά της Πάτρας όχι τόσο από την ύπαρξη μνημείων στον τόπο, αλλά λόγω της κοινωνικής της σύστασης και διαστρωμάτωσης, συνεχίζει να είναι κυρίως μια φτωχή συνοικία ακόμη και σήμερα, με θρυμματισμένες πια τις ανθρώπινες σχέσεις και το βίωμα της γειτονιάς ως εξατομικευμένο συμφέρον. Το τοπίο συμπληρώνεται από την διάνοιξη της μίνι περιμετρικής μέσα από το σώμα της, το σφράγισμα και την εγκατάλειψη των δημόσιων -ελεύθερων χώρων και την εκμετάλλευση της ως μνημειακό εμπόρευμα που ζωντανεύει μόνο από την αύρα των καταστημάτων διασκέδασης και θρησκοληψίας. Η Λαϊκή Συνέλευση Άνω Πόλης, αφουγκραζόμενη τις συγκεκριμένες συνθήκες, προσπαθεί με τη δράση της να δημιουργήσει διαφορετικές καθημερινές σχέσεις επικοινωνίας και αλληλεγγύης και να διεκδικήσει τα δημόσια αγαθά με γνώμονα το συλλογικό συμφέρον και τις κοινωνικές ανάγκες. Μετά από συνεχόμενες κινήσεις ενημέρωσης και συζήτησης, διαπιστώθηκε ότι η γειτονιά υπήρξε κατηγορηματικά αντίθετη ως προς το κλείσιμο του Κάστρου και της Καζάρμα.
Το να αντιληφθούμε τη σχέση που συνδέει το κλείσιμο της Καζάρμα, της παιδικής χαράς στη βεράντα του κάστρου και κάθε δημόσιου χώρου με το ξεπούλημα σε ιδιώτες όλων των δημόσιων αγαθών (νερό, ρεύμα, παιδεία, υγεία), τη συρρίκνωση των συντάξεων και των μισθών και τις πολιτικές εξόντωσης του συλλογικού γίγνεσθαι, σημαίνει να κατανοήσουμε το νήμα που συνέχει όλα αυτά στη διαδικασία μια γενικότερης στρατηγικής κυριαρχίας και καταδυνάστευσης σε όλα τα επίπεδα. Η παρούσα Δημοτική Αρχή, εξαρτώμενη σαφώς από την κεντρική εξουσία, εξαγγέλλει ότι υπερασπίζεται τα λαϊκά συμφέροντα, διεκδικώντας για παράδειγμα ως δημόσιο χώρο το παλιό Λιμάνι, αναδιαμορφώνοντας παιδικές χαρές και παρεμβαίνοντας σε κοινωνικά προβλήματα. Εντούτοις, η στοχοθεσία παρέμβασης του Δήμου μεσολαβείται από την κομματική ιδιοσυγκρασία του και τις γραφειοκρατικές δεσμεύσεις.
Σε εποχές γενικευμένης οπισθοχώρησης των κοινωνικών και ταξικών κινημάτων, ως Λαϊκή Συνέλευση Άνω Πόλης συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι μοναδικός δρόμος για τις νίκες, μικρές ή μεγάλες, είναι η συμμετοχή, δράση και κινητοποίηση των από τα κάτω. Ωστόσο, δεν παύει να αποτελεί ευθύνη και υποχρέωση οποιασδήποτε δημοτικής αρχής η διαμόρφωση και φροντίδα των δημόσιων χώρων και αγαθών. Διεκδικούμε, με γνώμονα όλα τα παραπάνω, το άνοιγμα ή τη δημιουργία ζωτικών χώρων αναψυχής και παιχνιδιού, όπως και δημόσιων χώρων τόσο στη γειτονιά μας και όσο σε όλη την πόλη.
Λαϊκή Συνέλευση Άνω Πόλης
Δεκέμβριος 2016
Το κείμενο μοιράστηκε στην γειτονιά της Άνω πόλης Πάτρας , καθώς και στο κέντρο της πόλης. Κάτοικοι της Άνω πόλης και αλληλέγγυοι βρέθηκαν στο Δημαρχείο πραγματοποιώντας παρέμβαση και μοιράζοντας το κείμενο.
