Όλα τα άρθρα του/της atrapos

Αντιφασιστική-Αντιεθνικιστική μοτοπορεία και συγκέντρωση

Με αφορμή το λεγόμενο “Μακεδονικό ζήτημα”, σύσσωμος ο πατριωτικός, εθνικιστικός, φασιστικός χώρος, με την αρωγή του κράτους και τη σύμπραξη μπάτσων, ΜΜΕ και εκκλησίας, διεκδικεί θέση στο δρόμο και την καθημερινότητα, επιχειρώντας να επιβάλλει τον εθνικισμό, τον μιλιταρισμό, τη μισαλλοδοξία, ως κυρίαρχα περιεχόμενα των κοινωνικών σχέσεων και του δημόσιου λόγου, προς όφελος πάντα των αφεντικών. Το συνονθύλευμα που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων ναζί, φασίστες αλλά και όλο το παπαδαριό, τις παρακρατικές εφεδρείες κάθε είδους (όπως σύλλογοι απόστρατων αξιωματικών, κλπ), είναι κομμάτι του καπιταλιστικού, ιεραρχικού, εξουσιαστικού κόσμου που ως στόχο του δεν έχει τίποτε άλλο παρά την διαιώνιση της εκμετάλλευσης, των πολέμων, της λεηλασίας των ζωών μας και του φυσικού κόσμου, την υποταγή σε κράτος και κεφάλαιο. Και σε αυτές τις κατευθύνσεις εχθρεύεται ό,τι δεν χωρά στις κυρίαρχες κοινωνικές νόρμες. Το διαφορετικό που προσωποποιείται στον/ην ξένο/η, σε όποιον/α έχει “διαφορετική” σεξουαλικότητα, σε όποιον/α περισσεύει στο εξουσιαστικό πλαίσιο. Εχθρεύεται τέλος, όσους και όσες πολεμούν καθημερινά ενάντια σε όλα τα παραπάνω, ενάντια σε κράτος, κεφάλαιο και κάθε εξουσία, με προοπτική την οικοδόμηση ενός κόσμου ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ-ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ

ΚΑΜΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΔΕ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ-ΚΑΝΕΝΑ ΟΝΟΜΑ ΔΕ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ,ΚΕΦΑΛΑΙΟ,ΦΑΣΙΣΤΕΣ,ΕΞΟΥΣΙΑ

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ,ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ,ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ:ΣΑΒΒΑΤΟ 3/2
11.00 – ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΡΙΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ:ΚΥΡΙΑΚΗ 4/2
12.00 – ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

 

Αντιφασίστριε-ες, αναρχικές-οί, συντρόφισσες-οι

Αντιφασιστική-αντικαπιταλιστική-αντικρατική πορεία

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΕΝΝΟΥΝ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ

Την Κυριακή 21/1 πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη συλλαλητήριο για το όνομα της Μακεδονίας. Κάτι που τις τελευταίες εβδομάδες προωθείται ως το μέγιστο εθνικό ζήτημα. Σε όλη την επικράτεια ανακοινώνονται διάφορα καλέσματα από “επώνυμους” χρήστες του facebook και κάνουν εθνικιστικά-φασιστικά καλέσματα για την διεκδίκηση του ονόματος της Μακεδονίας, με όλη την ανιστόρητη αφήγηση που συνοδεύει αυτό το παραλήρημα.

Εκεί όπως ήταν αναμενόμενο παρέλασαν κάθε λογής φασιστικά και αντιδραστικά υποκείμενα. Απο γραφικούς καρνάβαλους με διάφορες παραδοσιακές φορεσιές μέχρι παπαδαριά, νεοδημοκράτες, ανεξάρτητους Έλληνες, φασιστοχούλιγκανς, χρυσαυγήτες και άλλους συντηρητικούς “ευυπόληπτους πολίτες”. Μια φιέστα επαφορμής της οποίας βγήκαν από τις τρύπες τους όλες οι φασιστικές γκρούπες και βόλταραν στην Θεσσαλονίκη.

Έτσι διάφοροι φασίστες της πόλης, που υπό άλλες συνθήκες δεν ακούμε να κυκλοφορούν, ξαμολήθηκαν στην πόλη πραγματοποιώντας επιθέσεις σε κινηματικούς χώρους αλλά και στην προγραμματισμένη αντιεθνικιστική συγκέντρωση. Ξεκινώντας από το ΕΚΧ σχολείο από όπου και απωθήθηκαν από την περιφρούρηση στην συνέχεια κινήθηκαν στην κατάληψη libertatia όπου σε μια πρώτη επίθεση πραγματοποίησαν μικροζημιές. Έπειτα από κάποια ώρα επανήλθαν στην κατάληψη όπου με την ασυλία της αστυνομίας και της παρουσίας στην πόλη κάθε λογής φασιστοειδών κινήθηκαν εκ του ασφαλούς (όπως κάνουν πάντοτε άλλωστε ως θρασύδειλοι), πραγματοποιώντας επίθεση η οποία είχε ως αποτέλεσμα την ολοκληρωτική καταστροφή του κτηρίου. Την επόμενη μέρα ως απάντηση σε αυτή την επίθεση πραγματοποιήθηκε πορεία από αγωνιστές της πόλης η οποία χτυπήθηκε από την αστυνομία με αποτέλεσμα να υπάρχουν συλλήψεις 5 αγωνιστών που αυτή την στιγμή απειλούνται με προφυλάκιση.

Την ίδια ώρα που περνάει το πολυνομοσχέδιο με την ποινικοποίηση των απεργιών, οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί είναι προ των πυλών και κάθε κεκτημένο υφαρπάζεται με τους πιο άγριους όρους. Τα δημόσια αγαθά γίνονται είδη πολυτελείας και η ζωή των από τα κάτω διαρκώς και υποβαθμίζεται. Το κράτος και οι κυρίαρχοι προωθούν την εθνική ενότητα ως το κλειδί για την επίλυση των ζητημάτων που ταλανίζουν την κοινωνία. Προτείνουν την πίστη στην πατρίδα μπροστά στον φόβο της κοινωνικής χειραφέτησης και της διεθνιστικής αλληλεγγύης και σπέρνουν στους από τα κάτω τον διχασμό και την αντίδραση. Τα πιο συντηρητικά ένστικτα της κοινωνίας είναι αναγκαία για τους κυρίαρχους σε τέτοιες περιόδους κρίσης όπου ο κανιβαλισμός και το μίσος ανάμεσα στους πληττόμενους διασφαλίζει την κυριαρχία του κράτους και του κεφαλαίου.

Παράλληλα η εκκλησία έχει δώσει δυναμικό παρόν στην εθνική αφύπνιση της κοινωνίας κάνοντας τρισάγια για το όνομα της Μακεδονίας και πραγματοποιώντας κηρύγματα στους πιστούς μετά από τις λειτουργίες. Η επίσημη εκκλησία δεν διστάζει να κάνει δημόσια τοποθετήσεις επί του ζητήματος αλλά και η ίδια η κυβέρνηση να της δίνει εγγυήσεις για τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων με την γείτονα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του ζήλου της εκκλησίας είναι οι φωτογραφίες από το Αίγιο όπου ο Αμβρόσιος (ταγματάρχης της χωροφυλακής επί χούντας) γεμάτος χαρά και υπερηφάνεια ποζάρει με τον Λαγό και τον Παναγιώταρο (γνωστά μεγαλοστελέχη της χρυσής αυγής).

Από την πλευρά μας ως αγωνιστές, κομμάτια την κοινωνίας, εργαζόμενοι, άνεργοι είμαστε εδώ για να εκτρέψουμε οποιαδήποτε προσπάθεια συντηρητικοποίσης της κοινωνίας και να σταθούμε εμπόδιο στα σχέδια των κυρίαρχων για αφανισμό τόσο των χώρων αγώνα όσο και των ίδιων των αγωνιστών. Τα κτήρια και οι υποδομές μας είναι τα εργαλεία που εξυπηρετούν τον αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, και αν η κυριαρχία υπάρχει για να καταστρέφει, απαντάμε μέσα από τον καθημερινό αγώνα, ότι οι αγωνιστές, οι επαναστάτες είναι εδώ για να δημιουργούν, και θα παλεύουν για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας.

ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ

Πέμπτη 25/1 18.00 παράρτημα

ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ-ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ, ΠΕΜΠΤΗ 25/1 11:00 – ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΟΥΤΕ ΣΠΙΘΑΜΗ ΓΗΣ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 5 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ 22/1

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

αναρχική συλλογικότητα ατραπός

Aντιφασιστικό – αντικρατικό – αντικαπιταλιστικό κάλεσμα/ 4 χρόνια απο την δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Στις 18 Σεπτεμβρίου του 2013, δολοφονείται ο αντιφασίστας Π. Φύσσας από τάγμα εφόδου της ΧΑ. Ο φασίστας Ρουπακιάς, περνώντας μέσα από τις γραμμές των χρυσαυγιτών και κάτω από το άγρυπνο βλέμμα της ελ.ας. μαχαιρώνει θανάσιμα τον Παύλο Φύσσα σε κεντρική πλατεία στο Κερατσίνι.

Η κοινωνική οργή και αγανάκτηση ξεχειλίζει, με την θρασύδειλη κίνηση των παρακρατικών μαχαιροβγαλτών αλλά και με το σιγοντάρισμα των κυρίαρχων. Έτσι το κράτος εκμεταλλευόμενο το γεγονός, αξιώνει να φανεί ως ένας ουδέτερος διαιτητής μεταξύ «ακραίων στοιχείων», ως προστάτης των δημοκρατικών αξιών και απαραίτητος εγγυητής της κοινωνικής ομαλότητας. Βασική επιδίωξη υπήρξε η χειραγώγηση και αποδυνάμωση του κόσμου του αγώνα, με τη διακήρυξη ενός «κρατικού αντιφασισμού» που, συνοδευμένος από την ήδη υπάρχουσα «θεωρία των δύο άκρων», προσπαθεί να απονοηματοδοτήσει το μαχητικό αντιφασισμό δίνοντάς του μια θεσμική διάσταση.

Μέσα σε αυτή τη συγκυρία στήθηκε το θέατρο της εκδίκασης της υπόθεσης «εγκληματική οργάνωση ΧΑ», όπου δεν έλειψε η απαραίτητη μηντιακή προώθηση με γνωστούς κομπάρσους να δηλώνουν ότι έπεσαν από τα σύννεφα και ότι μέχρι πρότινος δεν είχαν δει τον κίνδυνο του φασισμού.

Το πρόσφατο παράδειγμα της δολοφονίας της Χέδερ Χέγερ στο Σάρλοτσβιλ της Βιρτζίνια, η δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα το 2013, η δολοφονία του Παύλου Φύσσα καθώς και μια σειρά από άλλες επιθέσεις από φασίστες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, είναι αρκετά για να καταλάβουμε οτι δεν μιλάμε για μεμονωμένα ή ατυχή περιστατικά αλλά για την πάγια τακτική του παρακράτους.

Ωστόσο οι επιθέσεις του φασισμού δε διαφοροποιούνται από τις επιθέσεις του κράτους. Επιθέσεις σε εργάτες, σε μετανάστες, σε αγωνιστές, σε διαδικασίες και σε δομές αγώνα, κάποιες φορές με διαφορετικά μέσα, πάντοτε με την ίδια λογική, εκείνη της επιβολής συνθηκών πρόσφορων για ολοένα μεγαλύτερη εκμετάλλευση και καταπίεση, προσπαθούν να περιστείλουν κάθε κίνηση δυναμικής διεκδίκησης μιας ζωής με αξιοπρέπεια, μιας κοινωνίας ισότητας, αλληλεγγύης, χειραφέτησης και ελευθερίας.

Παράλληλα οι φασίστες δεν χάνουν ευκαιρία να εκφράσουν την αμέριστη στήριξή τους στα αφεντικά. Από την μια οι επιθέσεις σε αγωνιστές και συνδικαλιστές προσπαθώντας να επιβάλουν το φόβο και την σιωπή σε όσους αντιστέκονται στην επέλαση του κεφαλαίου, και από την άλλη η απροκάλυπτη στήριξη σε μεγαλοαφεντικά (π.χ πρόταση για φοροαπαλλαγή των εφοπλιστών στη βουλή)

Σήμερα το δικαστήριο της χρυσής αυγής βρίσκεται σε εξέλιξη και πριν από μερικούς μήνες το κράτος κάλεσε αγωνιστές και συντρόφους από τον αναρχικό χώρο να πάρουν θέση σε αυτό το θεσμικό «αντιφασιστικό αγώνα». Ο κόσμος του αγώνα κατέστησε σαφές με την συνολικότερη στάση του στο δικαστήριο ότι αφενός δεν συνδιαλέγεται με την πηγή της γέννησης του φασισμού και αφετέρου ότι ο φασισμός τσακίζεται από τον κόσμο του αγώνα σε όλα τα μέτωπα.

Ο αντιφασιστικός αγώνας είναι αναπόσπαστο κομμάτι του συνολικότερου αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, στην κατεύθυνση της κοινωνικής επανάστασης. Έτσι ο αντιφασιστικός αγώνας δεν μπορεί παρά να είναι ταξικός, αντιθεσμικός, αντικαπιταλιστικός και μαχητικός. Μόνο ένα ταξικά κοινωνικά οργανωμένο μπλογκ αντεπίθεσης μπορεί να θέσει τους όρους της ανατροπής αυτού του βάρβαρου, καταπιεστικού συστήματος και την δημιουργία ενός κόσμου ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ

ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ.

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ.

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ – ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ – ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ ΔΕΥΤΕΡΑ 18/9 στις 18:30 στην ΠΛ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ

στο μπλόκ της συνέλευσης αναρχικών για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση

αναρχική συλλογικότητα ατραπός

Κάλεσμα σε αντιφασιστική – αντικρατική – αντικαπιταλιστική συγκέντρωση/ πορεία

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ

ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Τέσσερα χρόνια συμπληρώθηκαν από τη δολοφονία του αντιφασίστα εργάτη και μέλους της hip hop σκηνής Παύλου Φύσσα από το μαχαίρι του χρυσαυγίτη Ρουπακιά. Μια δολοφονία, που είχε ακολουθήσει μια σειρά τραμπούκικων και δολοφονικών επιθέσεων από πλευράς της Χ.Α.  Όπως η εν ψυχρώ δολοφονία του μετανάστη εργάτη Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα, οι επιθέσεις σε Αιγύπτιους αλιεργάτες και μετανάστες ανά την επικράτεια, η επίθεση ενάντια στους συνδικαλιστές του ΠΑ.ΜΕ στο Πέραμα αλλά και οι επιθέσεις εναντίον αγωνιστών και χώρων αγώνα, όπως το αναρχικό – αντιεξουσιαστικό στέκι Αντίπνοια, ο αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος Pasamontaña, η κατάληψη έπαυλης Κούβελου κ.α. Όλα αυτά συνέβαιναν την ίδια περίοδο που το κράτος επιτίθετο στην πλειοψηφία της κοινωνίας  με τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς  νόμους, εφάρμοζε πογκρόμ και Ξένιους Δίες εναντίον μεταναστών και έβαζε στο στόχαστρο καταλήψεις κι αυτοοργανωμένους χώρους αγώνα, πλάθοντας το αφήγημα για τα δύο άκρα, που πρέπει να παταχθούν.

Γίνεται αντιληπτό λοιπόν πως η βία της Χ.Α είναι ένα κομμάτι μόνο της αναβαθμισμένης βίας του κράτους και του κεφαλαίου εναντίον των εκμεταλλευόμενων αλλά και αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας. Εξάλλου, την ίδια στιγμή που το κράτος, ευθυγραμμιζόμενο με τις πολιτικές της Ε.Ε, κρατάει στα στρατόπεδα συγκέντρωσης έγκλειστους χιλιάδες μετανάστες, -στριες, οι οποίοι μέχρι και πρότινος θαλασσοπνίγονταν κατά εκατοντάδες στο Αιγαίο, οι φασίστες συνεχίζουν τις ρατσιστικές τους επιθέσεις. Είναι επίσης πρόσφατη η επίθεση ομάδας θρασύδειλων φασιστών εναντίον τριών μεταναστών από το Πακιστάν το βράδυ της Δευτέρας 4/9 στην κεντρική πλατεία του Ηρακλείου Αττικής. Αλλά και οι δολοφονικές επιθέσεις εναντίον άλλων μεταναστών εργατών γης και οι εισβολές στα σπίτια τους στη Γκορυτσά Ασπροπύργου τον περασμένο Μάιο με την κάλυψη και τη συνεργασία της τοπικής αστυνομίας.

Όλα αυτά συμβαίνουν σε μια περίοδο κατά την οποία η επίθεση που έχει εξαπολύσει η κυριαρχία σε παγκόσμιο επίπεδο εναντίον των από κάτω των κοινωνιών και εναντίον όσων αντιστέκονται στη λεηλασία της ζωής τους είναι ολοκληρωτική. Κομμάτι του σύγχρονου ολοκληρωτισμού είναι και η ανοχή ή η πριμοδότηση –εκ μέρους του κράτους- φασιστικών – παρακρατικών ομάδων που φθάνουν εκεί που δε μπορεί να φθάσει το γκλομπ του μπάτσου. Στις φασιστικές επιθέσεις που αναφέρθηκαν πριν ας προσθέσουμε και την αντιφασίστρια Heather Heyer, που δολοφονήθηκε από φασίστα στο Charlottesville των Η.Π.Α, όταν αντιφασίστες επιχείρησαν να κόψουν την προέλαση φασιστικών – ακροδεξιών ομάδων.

Ξέρουμε πως το κράτος, προσπαθώντας να εξασφαλίσει τη συνεχή κερδοφορία του κεφαλαίου και τη διαχείριση προς όφελος των αφεντικών της βαθιάς δομικής καπιταλιστικής κρίσης, έχει εισάγει ένα σύγχρονο ολοκληρωτισμό που στόχο έχει να κάμψει τις αντιστάσεις των αγωνιζομένων κομματιών της κοινωνίας. Ιδίως σε μια συγκυρία, κατά την οποία η πλειοψηφία της κοινωνίας διαβιεί την πραγματικότητα της υποτίμησης της εργασίας μας, της ανεργίας, της λεηλασίας της φύσης, της προσπάθειας επιβολής του κοινωνικού νεκροταφείου και της καταστολής των αντιστάσεων, των δολοφονιών μεταναστών και τον εγκλεισμό αλλά και την εξαίρεση από την κανονικότητα τόσο των προσφύγων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης όσο και των ντόπιων-μεταναστών στα σύγχρονα ‘’σωφρονιστικά’’ κολαστήρια.

Εξάλλου, ο φασισμός έρχεται, για να καλύψει τα κενά και τις αδυναμίες του εκάστοτε εκμεταλλευτικού συστήματος, όταν αυτό δυσκολεύεται να αναπαραχθεί ομαλά σε θεσμικό, πολιτικό και οικονομικό επίπεδο. Εκπορευόμενος από τους από πάνω, διαχέεται κατακόρυφα προς την κοινωνία επιχειρώντας να δηλητηριάσει και να υπονομεύσει τη συλλογικοποίηση αλλά και τη διάθεση των από τα κάτω της κοινωνίας για αντίσταση και αγώνα. Δεν έχουμε καμιά αυταπάτη πως, αν χρειαστεί κι αν το κρίνουν απαραίτητο, το κράτος και το κεφάλαιο θα επιστρατεύσουν τις φασιστικές παρακρατικές εφεδρείες, για να επιχειρήσουν να τσακίσουν το ανταγωνιστικό κίνημα.

Παρ’ όλα αυτά, το αν και το κατά πόσο ο φασισμός ως αντίληψη διεισδύει στις ανθρώπινες κοινωνίες, αυτό βρίσκεται πάντα σε συνάρτηση και διαλεκτική σχέση με το ποιές αντιστάσεις βρίσκει από την πλειοψηφία της κοινωνίας. Όσο υπάρχουν κοινωνικά κομμάτια, τα οποία αντιμάχονται το φασισμό σε κάθε πτυχή της ζωής τους, όσο δεν επιτρέπουμε στα φασιστικά, ρατσιστικά, εθνικιστικά ιδεολογήματα να αναπτύσσονται, όσο φροντίζουμε η οργή και η αγανάκτηση για την υποτίμηση της εργασίας και τη λεηλασία της ζωής μας να μετουσιώνονται σε συλλογικούς αγώνες ενάντια στους κοινούς μας δυνάστες, τόσο ο φασισμός θα βρίσκει όλο και λιγότερο ζωτικό κοινωνικό χώρο.

Ο πόλεμος ενάντια στον φασισμό δεν μπορεί παρά να είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον πόλεμο ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Όταν μέσα στα επίδικα της πάλης δεν είναι και η καταστροφή της μήτρας του φασισμού, δηλαδή ο καπιταλισμός, με άλλα λόγια το κεφάλαιο και το κράτος, τότε ως κοινωνία και κόσμος του αγώνα θα βρισκόμαστε στην δυσάρεστη θέση να παλεύουμε ξανά με τα επιφανή τέρατα που καμωνόμασταν ότι είχαμε εξολοθρεύσει. Γιατί ο μοναδικός νεκροθάφτης αυτού του συστήματος στο σύνολο του δεν παύει να είναι το ταξικά συγκροτημένο και πολιτικά οργανωμένο κίνημα των από τα κάτω που μπορεί να οργανώσει την παγκόσμια κοινωνική επανάσταση και να φέρει ένα βήμα πιο κοντά έναν κόσμο ισότητας, ελευθερίας και αλληλεγγύης. Τον ελευθεριακό Κομμουνισμό και την Αναρχία !

 

Ο ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΟΣ, ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΣ, ΑΝΤΙΘΕΣΜΙΚΟΣ !

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ  ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ

O ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ, ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ !

 

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ

ΔΕΥΤΕΡΑ 18/9 στις 18:30 στην πλ. Γεωργίου, Πάτρα

Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Αντεπίθεση,

Πάτρα, Σεπτέμβρης 2017

(συνέλευση κάθε Τετάρτη στις 8μμ στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο Επί τα Πρόσω, Πατρέως 87)

 

Στήριξη Πανελλαδικής ημέρας δράσης για τον Τάσο Θεοφίλου

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ ΤΑΣΟ ΘΕΟΦΙΛΟΥ !

Το εφετείο του αναρχικού κομμουνιστή Τάσου Θεοφίλου έφθασε στο τέλος του. Ο Τάσος Θεοφίλου συνελήφθη το καλοκαίρι του 2012, κατηγορούμενος για την ένοπλη ληστεία στην τράπεζα ALPHA BANK στην Πάρο, τη συναυτουργία σε ανθρωποκτονία οδηγού ταξί, ο οποίος επιχείρησε να σταματήσει τους δράστες κατά την προσπάθεια της διαφυγής τους και τη συμμετοχή στην ένοπλη οργάνωση ‘’Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς’’. Πρόκειται για ένα στημένο και αβάσιμο κατηγορητήριο της κυριαρχίας, η οποία μέσα από τη συστηματική εφαρμογή αυτής της τακτικής, επιχειρεί να κάμψει το φρόνημα των πολιτικών της αντιπάλων κρατώντας τους σε ένα ιδιότυπο καθεστώς εξαίρεσης, ελέγχου και στοχοποίησης.

Από την πλευρά μας, στεκόμαστε εχθρικά απέναντι στη μεθοδευμένη προσπάθεια των διωκτικών αρχών που έχουν κατασκευάσει το στημένο αυτό κατηγορητήριο εναντίον του συντρόφου και που σκηνοθετούν μαρτυρίες κατά τη διεξαγωγή της δίκης. Ένα κατηγορητήριο, το οποίο εξάλλου έχει αποδομηθεί κατά την εκδίκαση της υπόθεσης στο εφετείο.

Τα ‘’ατράνταχτα’’ ενοχοποιητικά στοιχεία και ευρήματα της αντιτρομοκρατικής που συσχετίζουν το πρόσωπο του Θεοφίλου με την συγκεκριμένη υπόθεση είναι ένα δείγμα dna σε καπέλο που φέρεται να είχε ένας εκ των δραστών κατά την διάρκεια της ληστείας. Ένα εύρημα που από την πρώτη στιγμή της δικής φάνηκε τελείως αφερέγγυο στο να μπορέσει επαληθεύσει την ενοχή του κατηγορούμενου. Αφερέγγυο τόσο για την ανάδειξη του dna ως μέσο ταυτοποίησης υπόπτων όσο και για την ύπαρξη του καπέλου πάνω στο οποίο ισχυρίζονται οι διωκτικοί μηχανισμοί ότι βρέθηκε το δείγμα του γενετικού υλικού. Παρά το καταγεγραμμένο οπτικό υλικό που δε δείχνει κανένα καπέλο κατά την διάρκεια της ληστείας και την μη αναγνώριση του Τάσου Θεοφίλου από το σύνολο των τραπεζικών υπαλλήλων, η δικαστική αρχή αποφάσισε να τον καταδικάσει για συμμετοχή στη ληστεία με ποινή κάθειρξης 25 χρόνων απορρίπτοντας τις υπόλοιπες κατηγορίες για συμμετοχή στην προαναφερθείσα ένοπλη οργάνωση και συναυτουργία σε ανθρωποκτονία. Οι αιμοδιψείς τάσεις της δικαστικής εξουσίας κορυφώθηκαν μέσω της άσκησης έφεσης υπέρ του νόμου, η οποία ακυρώνει τις αθωωτικές αποφάσεις του πρωτοδικείου και καλεί τον κατηγορούμενο να δικαστεί εκ νέου ακόμα και για τις κατηγορίες που είχε αθωωθεί. Μέσω αυτού του δικαστικού τερτιπιού, ελλοχεύει ο κίνδυνος για το σύντροφο να καταδικαστεί με μεγαλύτερη ποινή από αυτή της ισόβιας κάθειρξης. Για άλλη μια φορά, η δικαστική αρχή – ένα από τα βασικότερα εξαρτήματα διάρθρωσης του κρατικού μηχανισμού – αλλά και η άρχουσα τάξη που η ίδια προασπίζεται και υπηρετεί, δείχνει ανικανοποίητη, αν δεν επιβληθούν οι πιο εξοντωτικές ποινές στους πολιτικούς αντιπάλους της.

Από την πλευρά μας, έχουμε επίγνωση ότι η επίθεση, που δέχεται ο Τάσος Θεοφίλου από τις διωκτικές και κατασταλτικές δυνάμεις της κυρίαρχης αστικής τάξης, είναι ένα από τα δεκάδες φαινόμενα εκδικητικότητας απέναντι στα πιο ριζοσπαστικά και μαχητικά κομμάτια της υποτελούς/εκμεταλλευόμενης τάξης που αποπειρώνται να αμφισβητήσουν την παντοδυναμία της κυριαρχίας. Ο σύντροφος, εν καιρώ επέλασης του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, ποινικοποιείται για το πολιτικό του φρόνιμα, για την επιλογή του να βρίσκεται στο στρατόπεδο των πανταχού φτωχοδιαβόλων και κολασμένων, για την αυταπάρνηση και την ακλόνητη πίστη του στο επαναστατικό όραμα παρά τις συνθήκες εγκλεισμού του.

Στον κόσμο της σύγχρονης βαρβαρότητας η προώθηση και υποστήριξη της αναρχικής σου θεώρησης είναι αρκετή για να τεθείς στο στόχαστρο των διωκτικών μηχανισμών του κράτους. Οποιαδήποτε μορφή έμπρακτης αμφισβήτησης του υπάρχοντος καπιταλιστικού συστήματος και των σχέσεων που απορρέουν απ’ αυτό πατάσσεται ως αποσταθεροποιητικός συντελεστής στην ομαλή διατήρηση της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων. Περισσότερο από κάθε άλλη φορά γίνεται ξεκάθαρο ότι τα δρώντα αναρχικά υποκείμενα, που μάχονται για έναν καλύτερο κόσμο ισότητας, ελευθερίας, αξιοπρέπειας κι αλληλεγγύης, είναι βραχνάς στα σχέδια της άρχουσας τάξης, η οποία δείχνει να αδυνατεί να διαχειριστεί την κατάσταση με ψυχραιμία, επιβάλλοντας μία συνθήκη εκτάκτου ανάγκης και  ένα καθεστώτος εξαίρεσης.

Σε μια εποχή κατά την οποία το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα βρίσκεται σε μια κατάσταση γενικευμένης  αναδιάρθρωσης κι εσωτερικής δομικής κρίσης και δεν έχει να δώσει άμεσες χειροπιαστές απαντήσεις  για τα προβλήματα των πληβείων, όπου σε εγχώριο επίπεδο μέσω της ‘’φαιορόζ’’ κυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α – ΑΝ.ΕΛ εφαρμόζει και δρομολογεί μια σειρά από βάρβαρα κι επονείδιστα μέτρα (πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, πετσόκομμα σε μισθούς και συντάξεις, κατάργηση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ιδιωτικοποίηση νερού και ρεύματος και ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας) εις βάρος των υποτελών κοινωνικών στρωμάτων, η τακτική της αναβάθμισης των μεθόδων ελέγχου, εξόντωσης και καταστολής είναι νομοτελειακά αναμενόμενη για την ύψιστη θωράκιση των συμφερόντων του κεφαλαίου, την απρόσκοπτη κερδοφορία του και τη διαιώνιση της υπάρχουσας συνθήκης εκμετάλλευσης.

 

ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ ΤΑΣΟ ΘΕΟΦΙΛΟΥ !

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ !

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ

ΣΤΙΣ ΣΚΑΛΕΣ ΤΗΣ ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ

ΣΑΒΒΑΤΟ 24 ΙΟΥΝΗ ΣΤΙΣ 11 ΤΟ ΠΡΩΙ

 

Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Αντεπίθεση

Ανταπόκριση από το 4ο φεστιβάλ αναρχικού βιβλίου στην Πάτρα

Όλες οι φωτογραφίες της ανταπόκρισης :  http://epitaprosw.espivblogs.net/2017/06/08/%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%80%cf%8c%ce%ba%cf%81%ce%b9%cf%83%ce%b7-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf-4%ce%bf-%cf%86%ce%b5%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%b2%ce%ac%ce%bb-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b9%ce%ba/

“Τα αναρχικά βιβλία είναι όπλα ενάντια στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό”

Ολοκληρώθηκε το βράδυ του Σαββάτου 27 Μάη το 4ο Φεστιβάλ Αναρχικού Βιβλίου, το οποίο διοργανώνεται από το 2014 από τον αυτοδιαχειριζόμενο Επί τα Πρόσω στην Πάτρα. Και μόνο η 4η συνεχόμενη διοργάνωση ενός φεστιβάλ αναρχικού βιβλίου στο κέντρο της πόλης, στην οποία ζούμε και παρεμβαίνουμε, αποτελεί από μόνη της επιτυχία, ιδίως αν σκεφτεί κανείς τις συνθήκες κινηματικής άμπωτης στις οποίες ζούμε.

Όπως χαρακτηριστικά γράφαμε και στο 1ο φεστιβάλ το 2014:

”Στόχος του φεστιβάλ είναι η ανάδειξη του πλούτου των αναρχικών, αντιεξουσιαστικών και ελευθεριακών αντιλήψεων, η διάχυση των αναρχικών προταγμάτων στην κοινωνία και ειδικά στη νεολαία της πόλης σε μια περίοδο που η κρατική προπαγάνδα σε βάρος όσων αντιστέκονται αυτοοργανωμένα και από τα κάτω κυριαρχεί, ενώ ο ρατσισμός, ο κοινωνικός κανιβαλισμός και ο εκφασισμός φαντάζουν ως οι μόνες επιλογές μιας κοινωνίας σε κρίση.

Παράλληλα, σε μια περίοδο που και στο εσωτερικό των κινημάτων αντίστασης διαμορφώνονται όροι απαξίωσης για την πολιτική ζύμωση και εμβάθυνση, θεωρούμε πως η προώθηση της κουλτούρας της αυτομόρφωσης, της πολιτικής και θεωρητικής αναζήτησης, της διατήρησης της κοινωνικής και ταξικής μνήμης απέναντι στην κουλτούρα του lifestyle αναρχισμού και της χουλιγκανοποίησης της πολιτικής, αποτελούν ιδιαίτερα σημαντικές στιγμές στην κατεύθυνση της ευρύτερης ανασυγκρότησης του ριζοσπαστικού και επαναστατικού κινήματος”.

Παρά τις πολύ κακές καιρικές συνθήκες (δυνατές καταιγίδες την 1η και την 3η ημέρα του φεστιβάλ) αρκετός κόσμος πέρασε από το αίθριο του Έσπερου κατά το τριήμερο. Αρκετές επίσης εκδόσεις ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας για υποστήριξη του φεστιβάλ είτε με τα βιβλία τους είτε ακόμη περισσότερο με την παρουσία ή και τη συμμετοχή τους στις εκδηλώσεις με βιβλιοπαρουσιάσεις.

Την Πέμπτη 25 Μάη, πρώτη ημέρα του φεστιβάλ, οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν το απόγευμα με την πολύ ενδιαφέρουσα παρουσίαση του Μπολσεβίκικου μύθου του Αλεξάντερ Μπέρκμαν των εκδόσεων “Πανοπτικόν” από τον μεταφραστή του βιβλίου Γιάννη Ιωαννίδη. Αρκετός κόσμος ενδιαφέρθηκε και παρακολούθησε την εν λόγω εκδήλωση. Χαρακτηριστικό είναι δε πως και για το βιβλίο το ίδιο ενδιαφέρθηκε πολύς κόσμος.

Η πρώτη ημέρα συνεχίστηκε με εκδήλωση-συζήτηση που είχε ως αφορμή την έκδοση του βιβλίου : ”Ισραηλινοί Αναρχικοί. Η κινητοποίηση στη σύγκρουση Παλαιστινίων-Ισραηλινών” από εκδόσεις OPPORTUNA, και του βιβλίου “Αναρχικοί ενάντια στο Τείχος” από ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ, με την παρουσία του συγγραφέα, ενεργού πολιτικού ακτιβιστή και μέλους της συλλογικότητας “αναρχικοί ενάντια στο τείχος” από το Ισραήλ, Ούρι Γκόρντον.

Η βραδιά έκλεισε με μουσικές του αγώνα και δυνατή καταιγίδα που έπεφτε αλύπητα από το συννεφιασμένο ουρανό.

Απτόητοι και απτόητες από τα καπρίτσια του καιρού συνεχίσαμε δυνατά την επόμενη ημέρα, Παρασκευή 26 Μάη με την παρουσίαση βιβλίου: “Ένα ελευθεριακό πρόταγμα. Ιστορία, εξέλιξη και πράξη”, από εκδόσεις ΣΤΑΣΕΙ ΕΚΠΙΠΤΟΝΤΕΣ. Η ιστορία του αναρχικού κινήματος, η αναγκαιότητα κατάρτισης ενός ρεαλιστικού επαναστατικού προγράμματος και οι προκλήσεις που αφήνουν οι ισπανοί αναρχικοί ως παρακαταθήκη στο αναρχικό κίνημα του σήμερα, μέσα από την παρουσίαση του πρώτου τόμου και τις τοποθετησεις που ακολούθησαν για το πολύ σημαντικό αυτό έργο του Σαντιγιάν. Εν αναμονή της έκδοσης των δύο επόμενων τόμων.

Εν συνεχεία, τη σκυτάλη πήραν οι εκδόσεις ΚΑΙΝΑ ΔΑΙΜΟΝΙΑ, παρουσιάζοντας το 1ο και 2ο τόμο της προσφάτως εκδοθείσας ανθολογίας τους για την Ισπανική Επανάσταση, Ισπανία σε Κόκκινο και Μαύρο. Μια ανθολογία που έρχεται να προστεθεί στην ολοένα και ανθίζουσα, τα τελευταία χρόνια, ελληνική βιβλιογραφία για την υπόθεση της κοινωνικής επανάστασης στην Ισπανία. Μεστή παρουσίαση, μεγάλο το ενδιαφέρον του κόσμου, πολλές ερωτήσεις και είναι λοιπόν εύλογο πως περιμένουμε την έκδοση και των επόμενων δύο τόμων της ανθολογίας.

Η βραδιά έκλεισε με ζωντανή ρεμπέτικη μουσική για την οικονομική ενίσχυση του φεστιβάλ, κάτω από τον απειλητικά σκοτεινό ουρανό, που ωστόσο δεν πραγματοποίησε τις απειλές του για βροχή.

Κάπως έτσι φθάσαμε και στο Σάββατο, την τελευταία ημέρα του φεστιβάλ. Από το μεσημέρι οι πάγκοι με τα βιβλία, τα έντυπα, τα κείμενα και τα cds d.i.y μουσικής ήταν στημένοι. Λίγο πριν το ξεκίνημα της εκδήλωσης του Σαββάτου ο αχαϊκος ουρανός πραγματοποίησε τις απειλές της προηγούμενης βραδιάς και μας φιλοδώρησε με μια καταιγίδα που συναγωνιζόταν σε ένταση αυτή της πρώτης ημέρας.

Ο κόσμος όμως είχε ήδη προσέλθει για την εκδήλωση με αφορμή τα 80 χρόνια από τα γεγονότα του Μάη του ’37 στη Βαρκελώνη. Η συντρόφισσα και ο σύντροφος από τη CNT Μαδρίτης ήταν εκεί, η όρεξη για την εκδήλωση μεγάλη, οπότε δε χρονοτριβήσαμε και ξεκίνησε η κουβέντα. Πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τα γεγονότα του εμφυλίου μέσα στον εμφύλιο, για την αντεπαναστατική στάση των σταλινικών στην Ισπανία, για την πρόοδο της κολλεκτιβοποίησης και την παραγωγικής ανασυγκρότησης της Ισπανίας αλλά και για το παρόν της CNT στους αγώνες. Πολλές ερωτήσεις, καίριες απαντήσεις κι ένα ωραίο κλίμα στο τέλος της εκδήλωσης, που έκανε ακόμα και τον παλιόκαιρο να γαληνέψει.

Πιο ιδανικό κλείσιμο του φεστιβάλ από το Tango – Waltz Live που ακολούθησε, δε θα μπορούσε να βρεθεί. Οι μουσικοί εξαιρετικοί, η τραγουδίστρια υπέροχη και κάπως έτσι μας ταξίδεψαν με τους αργεντινοβιεννέζικους ρυθμούς και το γαλλικό στίχο.

Καθ’ όλη τη διάρκεια του φεστιβάλ υπήρχε παράλληλα με την έκθεση κινηματικού βιβλίου και έκθεση πολιτικής αφίσας, φωτογραφίας, distro αυτοοργανωμένης μουσικής κι έντυπου υλικού του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού κινήματος.

Ως αυτοδιαχειριζόμενος χώρος Επί τα Πρόσω θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους όσους ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας για συμμετοχή στο 4ο Φεστιβάλ Αναρχικού Βιβλίου (εκδοτικούς οίκους, συγγραφείς, συλλογικότητες, συντρόφους και συντρόφισσες που στήριξαν με την παρουσία τους τις τριήμερες εκδηλώσεις) αλλά και όσους έδειξαν ενδιαφέρον, παρ’ όλο που στο τέλος δεν κατέστη δυνατή η συμμετοχή τους στο φεστιβάλ.

Από την πλευρά μας μπορούμε να πούμε πως θα συνεχίζουμε να προωθούμε τη λογική της αδιαμεσολάβητης επικοινωνίας, της αυτοοργανωμένης έκφρασης, της ισότιμης συμμετοχής και της οριζοντιότητας με την πεποίθηση πως ο τρόπος που αγωνιζόμαστε σήμερα έχει άμεση συνάφεια με την κοινωνία που θέλουμε να οικοδομήσουμε αύριο.
Θα συνεχίζουμε να κάνουμε πράξη την ακηδεμόνευτη παρέμβαση και δράση πάνω σε μια σειρά από ζητήματα που σχετίζονται με τη ζωή τη δική μας και των γύρω μας και τις επιπτώσεις που έχουν πάνω σε αυτές, οι επιλογές και οι σχεδιασμοί των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών…

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ,

ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

αυτοδιαχειριζόμενος χώρος Επί τα Πρόσω

Iούνης 2017

Πέμπτες στις σκάλες της Πατρέως

Πέμπτες του Ιούνη στις σκάλες της Πατρέως στην Πάτρα

8 Ιουνίου – 8:30 μμ

Προβολή: ”Η γλώσσα της πεταλούδας” *

(Ισπανία, 1999)

 

15 Ιουνίου – 8:30 μμ

Προβολή: ”’Ενας νομοταγής πολίτης” *

(Ελλάδα, 1974)

 

22 Ιουνίου – 8:30 μμ

Προβολή: ”Μοdern Times” *

(ΗΠΑ, 1936)

 

29 Ιουνίου – 8:30 μμ

Reggae Dub Ska Ethnic βραδιά

  • μετά τις προβολές θα ακολουθήσει αυτοδιαχειριζόμενο μπαρ για την οικονομική ενίσχυση του στεκιού

  • κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων θα εκτίθενται βιβλία κινηματικών εκδόσεων καθώς κι έντυπα του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού κινήματος

Πρωτοβουλία καφενείου της Πέμπτης στον

αυτοδιαχειριζόμενο χώρο Επί τα Πρόσω, Πατρέως 87

Κάλεσμα σε απεργιακή συγκέντρωση και πορεία

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΡΑΤΟΥΣ – ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Tα ξημερώματα της Τρίτης 2 Μάη έκλεισε η τεχνική συμφωνία μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και των κλιμακίων ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ και Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας. Η συμφωνία, που προβλέπει λήψη πρόσθετων δημοσιονομικών μέτρων από το 2018, θα πάει τις επόμενες μέρες για ψήφιση στη βουλή. Στην ουσία είναι η πρόταση για σύναψη ενός νέου μνημονίου μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και δανειστών που σφραγίζει την προηγούμενη περίοδο διαπραγμάτευσης.

Η τελευταία συμφωνία δεν διαφοροποιείται από τις αντίστοιχες συμφωνίες των προηγούμενων ετών. Είναι μια συμφωνία που συνεχίζει στον ίδιο δρόμο των μνημονίων, των εφαρμοστικών νόμων, των δανειακών συμβάσεων κι όλων των υπόλοιπων αντικοινωνικών δημοσιονομικών μέτρων των τελευταίων ετών. Μια συμφωνία ανάμεσα στο ντόπιο-διεθνές κεφάλαιο, το ελληνικό κράτος και τους υπερκρατικούς καπιταλιστικούς θεσμούς (ΕΕ, ΔΝΤ, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα).

Πιο συγκεκριμένα, η εν λόγω συμφωνία φέρνει νέο μαχαίρι στα κοινωνικά επιδόματα. Μειώνονται από το 2018 τα επιδόματα ανεργίας, τέκνων, φτώχειας-φυσικών καταστροφών και στήριξης οικογενειών, αλλά και το επίδομα θέρμανσης. Επιπλέον, από το 2019 έρχεται νέα μείωση στις συντάξεις που θα φθάσει έως και το 18%. Περισσότεροι από 900.000 συνταξιούχοι θα φτωχοποιηθούν ακόμη περισσότερο. Παράλληλα μειώνεται το αφορολόγητο και απορρυθμίζονται ακόμα περισσότερο οι εργασιακές σχέσεις προς όφελος του κεφαλαίου με τη διευκόλυνση των μαζικών απολύσεων και τη διατήρηση όλων των νομοθετικών προβλέψεων των μνημονίων, πράγμα που σημαίνει πως κυριαρχούν οι ατομικές και επιχειρησιακές συμβάσεις εργασίας. Ελαστικοποιούνται περαιτέρω οι εργασιακές σχέσεις με τη διεύρυνση της λειτουργίας των καταστημάτων τις Κυριακές, τη μείωση του αριθμού των εργαζομένων με σύμβαση ορισμένου χρόνου καθώς και τον επαναπροσδιορισμό του υποκατώτατου μισθού (δηλ. του προβλεπόμενου για τους νέους σε ηλικία εργαζόμενους). Τέλος, οι ιδιωτικοποιήσεις συνεχίζονται με το ξεπούλημα του 40% των λιγνιτικών μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και του 17% της ΔΕΗ μέσω του ΤΑΙΠΕΔ.

Και βέβαια τα «αντίμετρα» που φέρνει η συμφωνία όχι μόνο θα υλοποιηθούν υπό αυστηρές προϋποθέσεις (άρα πιθανότατα δεν θα υλοποιηθούν καν), αλλά αποτελούν και ένα ξεροκόματο ίσα ίσα για να χρυσωθεί το χάπι. Πέρα από μια ελάχιστη και μερική ανακούφιση των πιο φτωχοποιημένων στρωμάτων, σε καμία περίπτωση δεν αντιστρέφουν την πορεία οικονομικής αφαίμαξης των από τα κάτω.

Όλα αυτά τα αντικοινωνικά μέτρα, η ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε, δεν αποτελεί έργο αποκλειστικά και μόνο της παρούσας κυβέρνησης και ούτε πρόκειται να ανακοπεί από την όποια επόμενη. Και αυτό διότι αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της αναδιάρθρωσης του συστήματος σε μια περίοδο παρατεταμένης κρίσης, στην προσπάθειά του να μπει και πάλι σε κερδοφόρα τροχιά παρασιτώντας σε κοινωνίες πλήρως υποταγμένες και ελεγχόμενες.

Η βαρβαρότητα κράτους και κεφαλαίου λεηλατεί τη φύση και γεννά τεράστιες ανισότητες, δυστυχία και απόγνωση στις ανθρώπινες κοινωνίες. Η μόνη ρεαλιστική προοπτική για να πάρουμε πίσω τη ζωή μας είναι ο αγώνας για την ανατροπή του καπιταλισμού. Όλοι εμείς που παράγουμε τον κοινωνικό πλούτο, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, ντόπιοι και μετανάστες, δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από καμιά κυβέρνηση, από καμιά συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Πρέπει να οργανωθούμε, και με συλλογικούς, αδιαμεσολάβητους κι οργανωμένους στη βάση κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες να αντισταθούμε σε κάθε πεδίο της κοινωνικής μας ζωής, σε κάθε χώρο εργασίας, σε κάθε γειτονιά, στα σχολεία και στις σχολές.

Για να βάλουμε φραγμό στα σχέδια των κυρίαρχων, που επιδιώκουν η συνέχιση του βάρβαρου αυτού συστήματος να περάσει πάνω από τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας, αλλά και για να αγωνιστούμε για μια άλλη κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης κι ελευθερίας. Για τον επαναστατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, τη χειραφέτηση των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων, για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό.

 

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ

ΤΕΤΑΡΤΗ 17 ΜΑΗ ΣΤΙΣ 10:30 ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΥΣ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ !

ΝΑ ΕΝΤΕΙΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ !

Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Αντεπίθεση

Πάτρα, Μάης 2017

Στο εργατάξιο του ΑΚΤΟΡΑ δολοφονούν εργάτες

ΣΤΟ ΕΡΓΟΤΑΞΙΟ ΤΟΥ ΑΚΤΟΡΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΑ ΑΧΑΙΑΣ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΕΡΓΑΤΗ

Το Σάββατο 6 Μαΐου στο εργοτάξιο, κατασκευής σήραγγας της ΕΡΓΟΣΕ στην Παναγοπούλα Αχαίας, καταπλακώνεται από γεωτρύπανο και χάνει την ζωή του εργάτης της ΑΚΤΩΡ και J&P ΑΒΑΞ. Το τελευταίο διάστημα και ενώ η παράδοση του έργου έχει καθυστερήσει, οι εργάτες αναγκάζονται να δουλεύουν συνεχόμενα χωρίς κανένα ρεπό και για πολλές ώρες στο εργοτάξιο, προκειμένου να τηρηθούν οι ημερομηνίες παράδοσης του έργου.

Το περιστατικό αυτό δεν είναι μια άτυχη στιγμή ούτε και μια σπάνια περίπτωση. Είναι μια εργατική δολοφονία, αντίστοιχη της δολοφονίας εργάτριας στα ταχυφαγεία των Everest ή των τεσσάρων εργατών που σκότωσαν η υπερεντατικοποιημένη  εργασία και οι ελλιπείς συνθήκες ασφαλείας στα ΕΛ.ΠΕ αλλά και αντίστοιχη με πολλά άλλα εργατικά “ατυχήματα”. Το κεφάλαιο προκειμένου να αυξήσει τα κέρδη του, δεν διστάζει να θυσιάσει ανθρώπους. Αναγκάζει τους εργάτες να δουλεύουν κάτω από άθλιες συνθήκες και με υπερεντατικούς ρυθμούς προσφέροντάς τους ένα ξεροκόμματο και πολλές φορές, ανασφάλιστα και με μεγάλο κίνδυνο της σωματικής τους ακεραιότητας ακόμα και της ίδιας τους της ζωής. Από την άλλη, το κράτος προσφέρει τα εχέγγυα στα αφεντικά να χρησιμοποιούν το “εργατικό δυναμικό”  κατά το δοκούν και παράλληλα επιτίθεται και αυτό με όλα τα μέσα στους εργαζόμενους, -ες, από το τσεκούρωμα των κοινωνικών παροχών, τη δημιουργία απόλυτης εξάρτησης σε αγαθά πρώτης ανάγκης (στέγαση, τροφή, υγεία), μέχρι και την υφαρπαγή των εργατικών κεκτημένων μέσα από αγώνες αιώνων.

Ο δρόμος Πατρών-Κορίνθου, αυτό το σύγχρονο γεφύρι της Άρτας, για να στεριώσει έχει στα θεμέλιά του αίμα εργατών, καθώς πριν λίγους μήνες είχε χάσει τη ζωή του και άλλος ένας εργάτης αλλά και πολλοί άλλοι εργαζόμενοι στα έργα έχουν σακατευτεί στο κάτεργο του ΑΚΤΟΡΑ. Τα διθυραμβικά εγκαίνια του κράτους πριν λίγο καιρό ακολούθησε η ωμή πραγματικότητα. Το κράτος και το κεφάλαιο γιορτάζουν πάνω στο αίμα των εργατών, των πληβείων, της χειμαζόμενης κοινωνίας.

Σε μια περίοδο όπου το τέταρτο μνημόνιο είναι προ των πυλών, οι εργοδοτικές δολοφονίες είναι καθημερινότητα και το Αιγαίο γεμίζει με νεκρούς μετανάστες, η επιλογή των από τα κάτω είναι μονόδρομος. Σε όλους τους χώρους της καθημερινότητάς μας οφείλουμε να συλλογικοποιήσουμε και να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας. Στη γειτονιά, στη σχολή, στο σχολείο, στο χώρο δουλειάς και σε κάθε πτυχή της ζωής μας η αυτοοργάνωση της  άμυνας αλλά και της αντεπίθεσής μας είναι η μόνη υπαρκτή λύση απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε από το κράτος και το κεφάλαιο, από το σύγχρονο ολοκληρωτισμό. Να επιλέξουμε τον δρόμο της αξιοπρέπειας, της αντίστασης και του αγώνα. Να παλέψουμε για την ζωή που αξίζει να ζούμε και να αγωνιστούμε για την αλληλεγγύη, την ισότητα και την ελευθερία.

 

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ, ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΕΡΓΑΤΕΣ !

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΚΡΑΤΟΥΣ – ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ,

 ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ !

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ !

 

Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Αντεπίθεση

Πάτρα, Μάης ‘17