Αρκετός κόσμος συμμετείχε στην απεργιακή πορεία της 12ης Νοέμβρη στην Πάτρα. Η συνέλευση αναρχικών για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση πραγματοποίησε κάλεσμα σε συγκέντρωση από το Παράρτημα και στη συνέχεια ακολούθησε πορεία σε κεντρικούς δρόμους της πόλης. Στο αναρχικό μπλοκ που σχηματίστηκε συμμετείχαν περίπου 150 άτομα, ενώ στο μπλοκ βρέθηκαν και σύντροφοι-ισσες από το αναρχικό-αντιεξουσιαστικό στέκι Άτακτον με δικό τους πανό.

Κατά τη διάρκεια της πορείας γράφονταν συνθήματα με σπρέι και στένσιλ, ενώ στα γραφεία του Σύριζα πετάχτηκαν μπογιές στην πινακίδα και στους εξωτερικούς τοίχους.

Την προηγούμενη μέρα το πρωί πραγματοποιήθηκε μικροφωνική-παρέμβαση στο εργατικό κέντρο που προπαγάνδιζε την απεργία και την πορεία της επομένης. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε μοίρασμα του κειμένου της συνέλευσης σε γύρω δρόμους.

Η ψήφιση του 3ου μνημονίου, των προαπαιτούμενων και των εφαρμοστικών νόμων που το συνοδεύουν, αποτελούν ένα νέο γύρω λεηλασίας απέναντι στην κοινωνία με όρους ακόμα πιο επαχθείς και σκληρότερους από το παρελθόν. Πλέον, γίνεται αντιληπτό ότι οι από τα κάτω της κοινωνίας, δεν μπορούν πια να έχουν καμία εμπιστοσύνη και δεν μπορούν να περιμένουν τίποτα από τους κάθε λογής επίδοξους διαχειριστές και διαμεσολαβητές της κοινωνικής οργής.

Γιατί ο μόνος δρόμος για την κατάργηση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης είναι οι αυτοοργανωμένοι, αδιαμεσολάβητοι, ακηδεμόνευτοι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες, για τη συνολική ρήξη και την ανατροπή του κράτους και του καπιταλισμού.

Γιατί ο μόνος δρόμος, για την οικοδόμηση ενός κόσμου ελευθερίας, ισότητας και δικαιοσύνης είναι η κοινωνική επανάσταση.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΡΓΗΣ

ΝΑ ΠΟΡΕΥΤΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Την τελευταία 5ετία  βιώνουμε ίσως την χειρότερη κρίση στην ιστορία του καπιταλισμού. Μια κρίση βαθειά συστημική, όπου κράτος και κεφάλαιο βρίσκονται σε μια διαρκή διαδικασία αναδιάρθρωσης στην προσπάθεια να διαιωνίσουν την ύπαρξή τους, έχοντας εντείνει την επίθεση τους απέναντι στην κοινωνία με την επιβολή όλο και επαχθέστερων όρων εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Κύρια χαρακτηριστικά της επίθεσης της κυριαρχίας αποτελούν η φτωχοποίηση και εξαθλίωση όλο και μεγαλύτερων τμημάτων της κοινωνίας, με τον αποκλεισμό τους από στοιχειώδη κοινωνικά αγαθά όπως η στέγαση, η παιδεία και η  υγεία, η καταστροφή και η λεηλασία του φυσικού κόσμου στο όνομα της ανάπτυξης και η φίμωση, η άγρια καταστολή και η τρομοκράτηση όσων αγωνίζονται και αντιστέκονται, με την οικοδόμηση και την παγίωση ενός διαρκούς καθεστώτος έκτακτης ανάγκης και την επιβολή μιας συνθήκης σύγχρονου ολοκληρωτισμού.

Την ίδια στιγμή, μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο, αποκαλύφθηκε το πραγματικό αντικοινωνικό πρόσωπο της σοσιαλδημοκρατίας και κατέρρευσε πλήρως η αυταπάτη και η ψευδαίσθηση περί μιας καλύτερης, δίκαιης και εναλλακτικής διαχείρισης του πολιτικού και οικονομικού συστήματος στο πλαίσιο του καπιταλισμού, αφού όχι μόνο υπήρξε η συνέχιση των προγραμμάτων λιτότητας και της επίθεσης στην ήδη πληττόμενη κοινωνική βάση, αλλά είναι πλέον γεγονός και η προώθηση νέων αντικοινωνικών μέτρων και μεταρρυθμίσεων με την μορφή του 3ου μνημονίου που υπέγραψε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. Μια συγκυβέρνηση πλήρως ευθυγραμμισμένη με τις πολιτικές επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μιας υπερεθνικής αλυσίδας κρατών που στοχεύει αφενός στην αφαίμαξη και την καθυπόταξη των κοινωνιών στο εσωτερικό της και αφετέρουν στην επιβολή της κυριαρχίας της παγκόσμια, με γνώμονο πάντα την εξυπηρ΄τηση των συμφερόντων των ισχυρών πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Άλλωστε, ανεξάρτητα από την εκάστοτε νεοφιλελεύθερη ή σοσιαλδημοκρατική πολιτική διαχείριση της εξουσίας, είναι πλέον πιο σαφές από ποτέ ότι το κράτος, με κάθε μορφή και με οποιοδήποτε προσωπείο, και το κεφάλαιο θα γεννούν και θα διαιωνίζουν πάντα την βαρβαρότητα, την καταπίεση και την εκμετάλλευση.

Η ψήφιση του 3ου μνημονίου, των προαπαιτούμενων και των εφαρμοστικών νόμων που το συνοδεύουν, αποτελούν ένα νέο γύρω λεηλασίας απέναντι στην κοινωνία με όρους ακόμα πιο επαχθείς και σκληρότερους από το παρελθόν. Η περεταίρω υποβάθμιση του συστήματος υγείας, η διάλυση του εκπαιδευτικού συστήματος, η ακόμα μεγαλύτερη συρρίκνωση των μισθών και των συντάξεων, οι νέοι φόροι, οι ιδιωτικοποιήσεις κοινωνικών, πολιτιστικών και φυσικών αγαθών και ο πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας, είναι λίγα μόνο από τα μέτρα που θα εφαρμοστούν και θα οδηγήσουν σε ακόμα μεγαλύτερη ανέχεια και δυστυχία τα ήδη δοκιμαζόμενα χαμηλά κοινωνικά στρώματα.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο καλείται η απεργία της 12^ης Νοεμβρίου, από την ξεπουλημένη ΓΣΕΕ, που μετά από ένα μακρύ διάστημα απραξίας, όπως μας έχει συνηθίσει άλλωστε στα χρόνια των μνημονίων, επιχειρεί με το πρόσχημα της αντίδρασης στα νέα μέτρα να λειτουργήσει για άλλη μια φορά σαν βαλβίδα εκτόνωσης της κοινωνικής οργής,  προκηρύσσοντας, 24ωρες, αποσπασματικές και αναποτελεσματικές κινητοποιήσεις, συμβάλλοντας στην αποκλιμάκωση του αγώνα, την κινηματική ύφεση και ηττοπάθεια, και επακόλουθα στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της κυριαρχίας. Είναι η ίδια ΓΣΕΕ που υπήρξε από τις πιο ένθερμες δυνάμεις, που στήριξαν το «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα του καλοκαιριού. Είναι η ίδια συνδικαλιστική γραφειοκρατία που διαχρονικά κάνει πίσω σε όλες τις διεκδικήσεις της εργατικής τάξης και συνδιαλέγεται με το κράτος και το κεφάλαιο, των οποίων αποτελούσε και θα αποτελεί διαχρονικά πιστό λακέ λειτουργώντας σαν δεκανίκι.

Πλέον γίνεται αντιληπτό ότι οι από τα κάτω της κοινωνίας, δεν μπορούν πια να έχουν καμία εμπιστοσύνη και δεν μπορούν να περιμένουν τίποτα από τους κάθε λογής επίδοξους διαχειριστές και διαμεσολαβητές της κοινωνικής οργής. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νεολαίοι, ντόπιοι και μετανάστες, γνωρίζοντας τις πραγματικές τους ανάγκες, πρέπει να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους, να οργανωθούν και να αγωνιστούν, συλλογικά, αυτοοργανωμένα και αδιαμεσολάβητα , σε κάθε κοινωνικό και εργασιακό χώρο, στα σχολεία και τις σχολές, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές και στους δρόμους, μακριά από οποιαδήποτε κομματική και συνδικαλιστική χειραγώγηση που αναπόφευκτα οδηγεί στην αποδυνάμωση και στον εκφυλισμό του κοινωνικού και ταξικού κινήματος.

Γιατί ο μόνος δρόμος για την κατάργηση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης είναι οι αυτοοργανωμένοι, αδιαμεσολάβητοι, ακηδεμόνευτοι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες, για τη συνολική ρήξη και την ανατροπή του κράτους και του καπιταλισμού.

Γιατί ο μόνος δρόμος, για την οικοδόμηση ενός κόσμου ελευθερίας, ισότητας και δικαιοσύνης είναι η κοινωνική επανάσταση.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΡΓΗΣ

ΝΑ ΠΟΡΕΥΤΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 12 ΝΟΕΜΒΡΗ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ 10.30 π.μ. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Συνέλευση αναρχικών για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση

saktapatra.wordpress.com

το κείμενο σε pdf

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Την τελευταία 5ετία  βιώνουμε ίσως την χειρότερη κρίση στην ιστορία του καπιταλισμού. Μια κρίση βαθειά συστημική, όπου κράτος και κεφάλαιο βρίσκονται σε μια διαρκή διαδικασία αναδιάρθρωσης στην προσπάθεια να διαιωνίσουν την ύπαρξή τους, έχοντας εντείνει την επίθεση τους απέναντι στην κοινωνία με την επιβολή όλο και επαχθέστερων όρων εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Κύρια χαρακτηριστικά της επίθεσης της κυριαρχίας αποτελούν η φτωχοποίηση και εξαθλίωση όλο και μεγαλύτερων τμημάτων της κοινωνίας, με τον αποκλεισμό τους από στοιχειώδη κοινωνικά αγαθά όπως η στέγαση, η παιδεία και η  υγεία, η καταστροφή και η λεηλασία του φυσικού κόσμου στο όνομα της ανάπτυξης και η φίμωση, η άγρια καταστολή και η τρομοκράτηση όσων αγωνίζονται και αντιστέκονται, με την οικοδόμηση και την παγίωση ενός διαρκούς καθεστώτος έκτακτης ανάγκης και την επιβολή μιας συνθήκης σύγχρονου ολοκληρωτισμού.

Την ίδια στιγμή, μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο, αποκαλύφθηκε το πραγματικό αντικοινωνικό πρόσωπο της σοσιαλδημοκρατίας και κατέρρευσε πλήρως η αυταπάτη και η ψευδαίσθηση περί μιας καλύτερης, δίκαιης και εναλλακτικής διαχείρισης του πολιτικού και οικονομικού συστήματος στο πλαίσιο του καπιταλισμού, αφού όχι μόνο υπήρξε η συνέχιση των προγραμμάτων λιτότητας και της επίθεσης στην ήδη πληττόμενη κοινωνική βάση, αλλά είναι πλέον γεγονός και η προώθηση νέων αντικοινωνικών μέτρων και μεταρρυθμίσεων με την μορφή του 3ου μνημονίου που υπέγραψε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. Μια συγκυβέρνηση πλήρως ευθυγραμμισμένη με τις πολιτικές επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μιας υπερεθνικής αλυσίδας κρατών που στοχεύει αφενός στην αφαίμαξη και την καθυπόταξη των κοινωνιών στο εσωτερικό της και αφετέρουν στην επιβολή της κυριαρχίας της παγκόσμια, με γνώμονο πάντα την εξυπηρ΄τηση των συμφερόντων των ισχυρών πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Άλλωστε, ανεξάρτητα από την εκάστοτε νεοφιλελεύθερη ή σοσιαλδημοκρατική πολιτική διαχείριση της εξουσίας, είναι πλέον πιο σαφές από ποτέ ότι το κράτος, με κάθε μορφή και με οποιοδήποτε προσωπείο, και το κεφάλαιο θα γεννούν και θα διαιωνίζουν πάντα την βαρβαρότητα, την καταπίεση και την εκμετάλλευση.

Η ψήφιση του 3ου μνημονίου, των προαπαιτούμενων και των εφαρμοστικών νόμων που το συνοδεύουν, αποτελούν ένα νέο γύρω λεηλασίας απέναντι στην κοινωνία με όρους ακόμα πιο επαχθείς και σκληρότερους από το παρελθόν. Η περεταίρω υποβάθμιση του συστήματος υγείας, η διάλυση του εκπαιδευτικού συστήματος, η ακόμα μεγαλύτερη συρρίκνωση των μισθών και των συντάξεων, οι νέοι φόροι, οι ιδιωτικοποιήσεις κοινωνικών, πολιτιστικών και φυσικών αγαθών και ο πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας, είναι λίγα μόνο από τα μέτρα που θα εφαρμοστούν και θα οδηγήσουν σε ακόμα μεγαλύτερη ανέχεια και δυστυχία τα ήδη δοκιμαζόμενα χαμηλά κοινωνικά στρώματα.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο καλείται η απεργία της 12^ης Νοεμβρίου, από την ξεπουλημένη ΓΣΕΕ, που μετά από ένα μακρύ διάστημα απραξίας, όπως μας έχει συνηθίσει άλλωστε στα χρόνια των μνημονίων, επιχειρεί με το πρόσχημα της αντίδρασης στα νέα μέτρα να λειτουργήσει για άλλη μια φορά σαν βαλβίδα εκτόνωσης της κοινωνικής οργής,  προκηρύσσοντας, 24ωρες, αποσπασματικές και αναποτελεσματικές κινητοποιήσεις, συμβάλλοντας στην αποκλιμάκωση του αγώνα, την κινηματική ύφεση και ηττοπάθεια, και επακόλουθα στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της κυριαρχίας. Είναι η ίδια ΓΣΕΕ που υπήρξε από τις πιο ένθερμες δυνάμεις, που στήριξαν το «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα του καλοκαιριού. Είναι η ίδια συνδικαλιστική γραφειοκρατία που διαχρονικά κάνει πίσω σε όλες τις διεκδικήσεις της εργατικής τάξης και συνδιαλέγεται με το κράτος και το κεφάλαιο, των οποίων αποτελούσε και θα αποτελεί διαχρονικά πιστό λακέ λειτουργώντας σαν δεκανίκι.

Πλέον γίνεται αντιληπτό ότι οι από τα κάτω της κοινωνίας, δεν μπορούν πια να έχουν καμία εμπιστοσύνη και δεν μπορούν να περιμένουν τίποτα από τους κάθε λογής επίδοξους διαχειριστές και διαμεσολαβητές της κοινωνικής οργής. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νεολαίοι, ντόπιοι και μετανάστες, γνωρίζοντας τις πραγματικές τους ανάγκες, πρέπει να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους, να οργανωθούν και να αγωνιστούν, συλλογικά, αυτοοργανωμένα και αδιαμεσολάβητα , σε κάθε κοινωνικό και εργασιακό χώρο, στα σχολεία και τις σχολές, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές και στους δρόμους, μακριά από οποιαδήποτε κομματική και συνδικαλιστική χειραγώγηση που αναπόφευκτα οδηγεί στην αποδυνάμωση και στον εκφυλισμό του κοινωνικού και ταξικού κινήματος.

Γιατί ο μόνος δρόμος για την κατάργηση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης είναι οι αυτοοργανωμένοι, αδιαμεσολάβητοι, ακηδεμόνευτοι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες, για τη συνολική ρήξη και την ανατροπή του κράτους και του καπιταλισμού.

Γιατί ο μόνος δρόμος, για την οικοδόμηση ενός κόσμου ελευθερίας, ισότητας και δικαιοσύνης είναι η κοινωνική επανάσταση.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΡΓΗΣ

ΝΑ ΠΟΡΕΥΤΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 12 ΝΟΕΜΒΡΗ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ 10.30 π.μ. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

συνέλευση αναρχικών
για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΑΠΟ ΘΑΝΑΤΟ ΣΕ ΘΑΝΑΤΟ
ΟΡΙΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΥΝΟΡΙΟΓΡΑΜΜΗ

Ενάντια στην εκμετάλλευση, το ανθρωποκυνηγητό, τα βασανιστήρια και το θανάτο που επιβάλλονται σε βάρος προσφύγων και μεταναστών μέσα από τις αντι-μεταναστευτικές πολιτικές της Ευρώπης-Φρούριο. Ενάντια στα κράτη και τα σύνορα που θέτουν φραγμούς στην ελεύθερη μετακίνηση των ανθρώπων.
Ενάντια στα ντόπια και διεθνή αφεντικά που διαμορφώνουν συνθήκες πολέμου,
φτώχειας και δυστυχίας υποχρεώνοντας εκατομμύρια ανθρώπους να ξεριζωθούν από τους τόπους τους.
Ενάντια στο ρατσισμό, τις φασιστικές συμμορίες και την κρατική καταστολή

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΧΑΡΤΙΑ, ΣΥΝΟΡΑ, ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ, ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΜΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ
ΠΑΡ. 13/11 ΕΣΠΕΡΟΣ 18.00 – ΠΕΜ. 19/11 ΠΛ. ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ 11.00

ΠΕΜΠΤΗ 26/11

19.00 Εκδήλωση – Συζήτηση
για το μεταναστευτικό/προσφυγικό ζήτημα
στην εποχή της καπιταλιστικής κρίσης
και της αριστερής πολιτικής διαχείρισης
στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο
Επί τα Πρόσω (Πατρέως 87)

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27/11

19.00 ΠΟΡΕΙΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 15 Οκτώβρη το απόγευμα συγκέντρωση και πορεία αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστες.

Στην πορεία καλούσε με ξεχωριστό κάλεσμα και η συνέλευση αναρχικών για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση. Στο αναρχικό μπλοκ που σχηματίστηκαν συμμετείχαν περίπου 60-70 άτομα και υπήρχε αρκετά δυναμικός παλμός.

Οι εκδηλώσεις και οι κινήσεις αλληλεγγύης στους πρόσφυγες θα συνεχιστούν το επόμενο διάστημα.

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΑΠΟ ΘΑΝΑΤΟ ΣΕ ΘΑΝΑΤΟ ΟΡΙΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΥΝΟΡΙΟΓΡΑΜΜΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Το κείμενο που μοιραζόταν από τη συνέλευση εδώ

Η αφίσα-κάλεσμα στην πορεία

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΑΠΟ ΘΑΝΑΤΟ ΣΕ ΘΑΝΑΤΟ
ΟΡΙΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΥΝΟΡΙΟΓΡΑΜΜΗ

Το πρόσφατο μαζικό ρεύμα Σύρων προσφύγων αποτελεί ένα ακόμα στιγμιότυπο βίαιου εκτοπισμού εξαιτίας των γεωπολιτικών εξελίξεων στη Μ. Ανατολή τις τελευταίες δεκαετίες.   Οι πλέον ισχυροί πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες του πλανήτη υποδαυλίζουν και τροφοδοτούν, για άλλη μια φορά, πολέμους στην περιοχή εποφθλαμιώντας τον έλεγχό της και την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της. Ο ανταγωνισμός για τον έλεγχο της καπιταλιστικής περιφέρειας έχει ως αποτέλεσμα η φτώχεια, η εξαθλίωση, το ανθρωποκυνηγητό, οι αρρώστιες, η απελπισία και ο θάνατος να αποτελούν καθημερινή πραγματικότητα για εκατομμύρια ανθρώπους, οι οποίοι αναγκάζονται να εκτοπιστούν είτε για να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον γι’ αυτούς και τις οικογένειές τους είτε γιατί απλά δεν μπορούν να επιβιώσουν στον τόπο τους όντες στοχοποιημένοι από τα αυταρχικά καθεστώτα που κυβερνούν. Δημιουργούνται έτσι διαρκώς νέα προσφυγικά και μεταναστευτικά ρεύματα με κατεύθυνση τον δυτικό κόσμο.

Σήμερα, οι περισσότεροι πρόσφυγες προς την Ευρώπη προέρχονται από τη Συρία, το Αφγανιστάν, την Ερυθραία και γειτονικές σε αυτές χώρες. Βασικοί λόγοι που έχουν προκαλέσει την προσφυγιά είναι η φτώχεια και η εξαθλίωση λόγω των καταστροφών που επήλθαν από τους επεκτατικούς πολέμους των Η.Π.Α. και των ευρωπαίων συμμάχων τους, οι οποίοι ισοπέδωσαν με βομβαρδισμούς τόσο το Αφγανιστάν όσο και το Ιράκ την προηγούμενη δεκαετία, αλλά και από τα εγκλήματα και τις φρικαλεότητες  αρκετών τοπικών κυβερνήσεων  και ακραίων φονταμενταλιστών όπως το ISIS (Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και στο Λεβάντε) σε βάρος των πληθυσμών της περιοχής. Όσον αφορά στη Συρία, κύρια χώρα προέλευσης πολλών προσφύγων, εδώ και πέντε σχεδόν χρόνια μαίνεται ένας σκληρός εμφύλιος πόλεμος. Τουλάχιστον 10 εκατομμύρια Σύροι έχουν εγκαταλείψει τις εστίες τους προσπαθώντας να γλιτώσουν τη ζωή τους από τον φονικό εμφύλιο πόλεμο και τα μαζικά εγκλήματα τόσο της συριακής κυβέρνησης όσο και των αντικαθεστωτικών εναντίον τους, καθώς επίσης και από τις βάρβαρες σφαγές του «Ισλαμικού Κράτους».

Οι ευθύνες που βαραίνουν τις κυβερνήσεις της Ευρώπης, ανάμεσα τους και την ελληνική, είναι βαρύτατες. Κι αυτό τόσο γιατί έχουν συμμετάσχει σε αρκετές στρατιωτικές επιχειρήσεις που κατέστρεψαν τις χώρες αυτές, όσο και γιατί έχουν ενισχύσει με τον δικό τους τρόπο τους τοπικούς δικτάτορες και τους φονταμενταλιστές, που δολοφονούν μαζικά τους λαούς της περιοχής καθιστώντας τη διαβίωση για τους ανθρώπους εκεί επικίνδυνη, με άξονα πάντα την επιβολή των δικών τους συμφερόντων. Ταυτόχρονα, όμως, η Ευρώπη-φρούριο θωρακίζει όλο και περισσότερο τα σύνορά της, με διακρατικές συμφωνίες και υψηλότατα κονδύλια για την ασφάλεια των συνόρων. Με πρόσχημα την ασφάλεια του δυτικού κόσμου και την πάταξη της “λαθρομετανάστευσης’’ εδραιώνεται μια συνθήκη έκτακτης ανάγκης, όπου στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται όχι μόνο για τους πρόσφυγες-μετανάστες αλλά για όλους τους “από κάτω” της κοινωνικής πυραμίδας. Αποτέλεσμα είναι οι καθημερινές πια δολοφονίες προσφύγων και μεταναστών στα σαπιοκάραβα της Μεσογείου και στα σύνορα του Έβρου.  Το 2014, μόνο, 3.500 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους ή δεν βρέθηκαν ποτέ στα νερά της Μεσογείου.

Το ελληνικό κράτος, ως ο νοτιοανατολικός τοποτηρητής των ευρωπαϊκών συνόρων, διαδραματίζει ιδιαίτερα κομβικό ρόλο στην “αναχαίτιση” των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών, αλλά και στην κατασταλτική τους διαχείριση εντός της επικράτειάς του. Οι αντιμεταναστευτικοί νόμοι για τον έλεγχο των ροών, η δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης, το στοίβαγμα σε φυλακές και κρατητήρια, τα κυνηγητά και τα βασανιστήρια, η απειλή του διωγμού και της απέλασης, η ουσιαστική κατάργηση του πολιτικού ασύλου και της ιδιότητας του πρόσφυγα μέσω της απόρριψης της συντριπτικής πλειοψηφίας των αιτήσεων, οι ρατσιστικές επιθέσεις και οι φασιστικές συμμορίες σε ρόλο ταγμάτων εφόδου είναι κάποια μόνο παραδείγματα της καθημερινής πραγματικότητας όσων προσφύγων και μεταναστών κατορθώνουν να εισέλθουν στο εσωτερικό της ελληνικής επικράτειας.
Όσο για τη δήθεν ανθρωπιστική ρητορεία της αριστεροδεξιάς συγκυβέρνησης περί “πολυπολιτισμικότητας”, “κοινωνικής ενσωμάτωσης” και “ανθρωπίνων δικαιωμάτων”, αυτή δεν κάνει τίποτε άλλο από το να επιβεβαιώνει την προσπάθεια διαχωρισμού των ανθρώπων σε νόμιμους και παράνομους δίνοτας νομιμοποιητικά έγγραφα σε ελάχιστους, την ίδια ώρα που η ευρωπαϊκή συνοριοφυλακή σε συνεργασία με το ελληνικό λιμενικό σώμα συνεχίζουν ανενόχλητα το δολοφονικό τους έργο στο Αιγαίο, οι μαφίες των δουλεμπόρων δρουν ανεπηρέαστα, πρόκειται να λειτουργήσουν νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης -που βαφτίζονται ανοιχτά κέντρα φιλοξενίας-, ενώ άλλα, όπως το κολαστήριο της Αμυγδαλέζας, επαναλειτουργούν. Έτσι λοιπόν, ενσωμάτωση και καταστολή γίνονται δυο όψεις του ίδιου νομίσματος, αποδεικνύοντας στην πράξη πως ανεξάρτητα από την κυβερνητική διαχείριση, η  αντιμεταναστευτική πολιτική του κράτους έχει συνέχεια. Άλλωστε, είναι τα ίδια τα κράτη και τα καπιταλιστικά συμφέροντα  που, ενώ ευθύνονται για την ύπαρξη και τη διόγκωση των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών, έρχονται στη συνέχεια να δαιμονοποιήσουν τους σύγχρονους φυγάδες, χαρακτηρίζοντάς τους ως λαθραίους ή ως υγειονομική βόμβα.

Την ώρα που συνεχίζονται με αυξητικούς ρυθμούς οι ανθρωποθυσίες στη Μεσόγειο και που οξύνονται οι κοινωνικές αντιθέσεις με αφορμή το προσφυγικό ζήτημα τόσο στη Μεσόγειο και στα Βαλκάνια, όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη, ως αναρχικοί επιχειρούμε να οξύνουμε τον αγώνα για έναν κόσμο χωρίς χαρτιά, σύνορα, κράτη, πατρίδες και εκμετάλλευση. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους μετανάστες και στους πρόσφυγες και στους αγώνες που αυτοί πραγματοποιούν. Επιλέγουμε το δρόμο της αλληλεγγύης μεταξύ όλων των καταπιεσμένων, επιλέγουμε να στήσουμε δομές που θα οδηγήσουν στο δρόμο του αγώνα, για μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας. Απέναντι στη βαρβαρότητα του κράτους και των αφεντικών αντιπαραθέτουμε  τη συλλογικοποίηση των αντιστάσεων, τη συνειδητοποίηση της κοινής μας θέσης  -ντόπιων και μεταναστών-, την αλληλοβοήθεια και τον αλληλοσεβασμό, χωρίς πλαστούς διαχωρισμούς (έθνος-φυλή, νόμιμος vs παράνομος). Απέναντι στην προσπάθεια επιβολής του κανιβαλισμού και της διαίρεσης των καταπιεσμένων, να απαντήσουμε με  ταξική αλληλεγγύη.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΕΝΩΝ

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΧΑΡΤΙΑ, ΣΥΝΟΡΑ, ΚΡΑΤΗ, ΠΑΤΡΙΔΕΣ, ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΜΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

συνέλευση αναρχικών για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση

To κείμενο σε pdf

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΑΠΟ ΘΑΝΑΤΟ ΣΕ ΘΑΝΑΤΟ
ΟΡΙΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΥΝΟΡΙΟΓΡΑΜΜΗ

Την ώρα που οι ανθρωποθυσίες στη Μεσόγειο αυξάνουν μέρα με τη μέρα και που οξύνονται τα ρατσιστικά, ανθρωποφαγικά αντανακλαστικά στην Ευρώπη με αφορμή το προσφυγικό ζήτημα, ως αναρχικοί επιχειρούμε να δυναμώσοουμε τον αγώνα για έναν κόσμο χωρίς σύνορα, κράτη, πατρίδες και εκμετάλλευση. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους μετανάστες και στους πρόσφυγες και στους αγώνες που αυτοί πραγματοποιούν. Επιλέγουμε το δρόμο της αλληλεγγύης μεταξύ όλων των καταπιεσμένων, για μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας. Παλεύουμε για τη συλλογικοποίηση των αντιστάσεων, τη συνειδητοποίηση της κοινής μας θέσης  -ντόπιων και μεταναστών-, την αλληλοβοήθεια και τον αλληλοσεβασμό, χωρίς πλαστούς διαχωρισμούς (έθνος-φυλή, νόμιμος vs παράνομος). Απέναντι στην προσπάθεια επιβολής του κανιβαλισμού και της διαίρεσης των καταπιεσμένων, να απαντήσουμε με ταξική αλληλεγγύη.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΕΝΩΝ

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΧΑΡΤΙΑ, ΣΥΝΟΡΑ KAI KΡΑΤΗ, ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΜΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΠΟΡΕΙΑ: ΠΕΜΠΤΗ 15/10 19.00 ΣΤΗΝ ΠΛ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ

συνέλευση αναρχικών για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση

Αφισάκι αλληλεγγύης στις μαθητικές καταλήψεις που πραγματοποιούνται το τελευταίο διάστημα στην Πάτρα, με αφορμή τις ελλείψεις καθηγητών και βιβλίων.