Τα ξημερώματα της Δευτέρας 13/3 αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλαν και εκκένωσαν στην Αθήνα τη στέγη προσφύγων στο Δρακοπούλειο κέντρο και την κατάληψη Βίλα Ζωγράφου. Στην συντονισμένη αυτή επιχείρηση προσήγαγαν 7 συντρόφους από τη Βίλα Ζωγράφου και 127 πρόσφυγες από την κατάληψη προσφύγων, ανάμεσά τους 37 παιδιά, τους οποίους μετέφεραν στην Υπηρεσία Αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη για καταγραφή, πριν τους στοιβάξουν σε κάποια από τα «φιλόξενα» στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Λίγους μήνες μετά τις εκκενώσεις των καταλήψεων στέγης προσφύγων στη Θεσσαλονίκη (Ορφανοτροφείο, Hurriya και Μανδαλίδειο) και μερικά χρόνια έπειτα από τις μαζικές εκκενώσεις καταλήψεων σε όλη την ελληνική επικράτεια, το κράτος συνεχίζει να στέλνει σταθερά στο σύνολο της κοινωνίας το μήνυμα ότι όσοι αντιστέκονται στα σχέδιά του και αγωνίζονται για να ξεφύγουν από το μέλλον που τους επιφυλάσσεται, βρίσκονται στο στόχαστρο.

Αντλώντας τη δύναμή του από τον μονοπωλιακό του ρόλο στη ρύθμιση των κοινωνικών σχέσεων, το κράτος ξεριζώνει κάθε πρωτοβουλία από τα κάτω που το παρακάμπτει, ώστε να φαίνεται η διαμεσολάβησή του σε κάθε πτυχή της ζωής μας ως θεμιτή και αναγκαία. Χώροι απελευθερωμένοι μέσα στο ασφυκτικό αστικό πεδίο, χώροι αυτοοργανωμένοι, που αποτελούν, πέρα από εργαλεία του ίδιου του  κινήματος, πρόταση αντίστασης στο απάνθρωπο σύστημα που μας έχει επιβληθεί, αποτελούν απειλή για το κράτος, γι’ αυτό και τους πολεμάει με τόση λύσσα. Ο σχεδιασμός για τους μετανάστες είναι να καταγραφούν, να παραμείνουν μαντρωμένοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, αποκομμένοι από την τοπική κοινωνία και σε πλήρη εξάρτηση από το κράτος και τις συνεργαζόμενες ΜΚΟ, ώστε να μπορούν να τους ελέγχουν και να τους χρησιμοποιούν κατά το δοκούν στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα, είτε ακόμα και ως διαπραγματευτικό χαρτί ή μέσο απειλής σε διακρατικές συμφωνίες.

Ο έλεγχος και η εκμετάλλευση των μεταναστών, άλλωστε, είναι μια κερδοφόρα δραστηριότητα. Τα περίφημα «κέντρα φιλοξενίας» προσφέρουν χρυσές ευκαιρίες σε μεγαλοεπιχειρηματίες που αναλαμβάνουν την κατασκευή, τη σίτιση (catering), τη φύλαξη κτλ των χώρων, καθώς και σε ΜΚΟ. Το κεφάλαιο έχει και αυτό κάθε λόγο να θέλει να κλείσουν αυτοοοργανωμένοι χώροι φιλοξενίας μεταναστών και αγώνα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της κατάληψης Στρούγκα (Ν. Φιλαδέλφεια), η οποία έχει δεχθεί επανειλημμένως επιθέσεις από τα πιστά σκυλιά του επιχειρηματία Μελισσανίδη. Πριν λίγες μόλις μέρες αγωνιστές που συμμετέχουν στη διαχείριση της κατάληψης βρέθηκαν υπό ένα ιδιότυπο καθεστώς ομηρίας. Ο Μελισσανίδης προκειμένου να χτίσει το πολυπόθητο, για τους οπαδούς του και για τα κέρδη του, γήπεδο, επιφυλάσσει για τη γειτονιά μια τεράστια μάζα από μπετόν στη θέση ενός πάρκου, στήνοντας μια τεράστια μπίζνα στην περιοχή της Νέας Φιλαδέλφειας. Η όποια φωνή αντίστασης ξεπηδάει στην γειτονιά έχει να αντιμετωπίσει τα σκυλιά του καπιταλιστή. Οι επιθέσεις αυτές σηματοδοτούν την επιβολή των όρων του κεφαλαίου πάνω στην τοπική κοινωνία.

Ως αναρχικοί, αντιλαμβανόμαστε και αναγνωρίζουμε την ολομέτωπη επίθεση κράτους και κεφαλαίου σε κάθε πτυχή της καθημερινής ζωής, ως την υπάρχουσα κοινωνική πραγματικότητα που έχει επιβληθεί από τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό. Η υπεράσπιση και διαφύλαξη των συμφερόντων των αφεντικών σε μια περίοδο τόσο κρίσιμη και κομβική για την συγκρότηση των από τα κάτω απέναντι στην καπιταλιστική λαίλαπα, αποτελεί εχθρική στάση απέναντι στο σύνολο της κοινωνίας. Και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται από τον κόσμο του αγώνα άλλα και την κοινωνία ευρύτερα.

Στεκόμαστε αλληλέγγυα στους αγωνιστές και θα υπερασπιστούμε τις δομές αγώνα στο πλευρό των συντρόφων μας. Η κοινωνία θα σηκώσει το ανάστημά της απέναντι σε κράτος, κεφάλαιο, μαφίες αλλά και διάφορους επίδοξους σωτήρες των αφεντικών και θα αγωνιστεί σε όλα τα πεδία της καθημερινότητας με σκοπό της δημιουργίας ενός κόσμου ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΣΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΤΕΤΑΡΤΗ 15/3 18.00

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

 ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤOYΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

 Αναρχική Συλλογικότητα Ατραπός, 15/3/2017

Στις 31 Οκτωβρίου η γειτονιά των προσφυγικών στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας (Αθήνα) δέχτηκε συντονισμένη επίθεση από μπάτσους και φασίστες την ώρα του δικαστηρίου της χρυσής αυγής, που πραγματοποιείται σε πολύ μικρή απόσταση από τη γειτονιά. Λίγες μέρες πριν, στις 23 Οκτώβρη, φασίστες πραγματοποίησαν μια αποτυχημένη εμπρηστική επίθεση στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη.

Είναι γνωστό και δεν μας προκαλεί καμμία έκπληξη το παρακρατικό έργο των φασιστών, απο την μια σε αγαστή συνεργασία με τους μπάτσους την πέφτουν σε μια γειτονιά της Αθήνας – στα προσφυγικά της Λ. Αλεξάνδρας – μια γειτονιά που μένουν περίπου 500 άνθρωποι ανάμεσά τους μικρά παιδιά, ηλικιωμένοι και άνθρωποι με προβλήματα υγείας. Και από την άλλη συνεχίζουν τις προσπάθειες τρομοκράτησης του κόσμου του αγώνα μέσα από επιθέσεις σε αγωνιστές αλλά και σε δομές αγώνα, όπως στην κατάληψη ΛΚ37. Πρόσφατο είναι και το παράδειγμα της επίθεσης από φασίστες στην κατάληψη προσφύγων και μεταναστών Νοταρά, μια κίνηση συνέχειας μετά από τις εκκενώσεις των τριών καταλήψεων προσφύγων και μεταναστών (Ορφανοτροφείο, Hurriya και Μανδαλίδειο) στην Θεσσαλονίκη τον περασμένο Ιούλιο.

Οι φασίστες, το μακρύ χέρι του κράτους και των αφεντικών, έρχονται πάντα να λειτουργήσουν αντ΄ αυτών, και μέσα από την τρομοκρατία και τον εκφοβισμό, μόνο τους στόχο έχουν τους καταπιεσμένους και εκμεταλλευόμενους. Κατακάθια του συστήματος, πάντα θα γλείφουν τις πατημασιές των αφεντικών τους.

Απέναντι στις κρατικές και παρακρατικές επιθέσεις, ορθώνεται ο κόσμος του αγώνα. Δεν θα υποχωρήσουμε και δεν θα χαρίσουμε ούτε μια σπιθαμή γης στους εχθρούς της ελευθερίας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ ΣΤΗ Λ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ

ΑΦΕΝΤΙΚΑ, ΚΡΑΤΟΣ, ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΚΑΛΑ, ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΣΑΣ

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

αναρχική συλλογικότητα ατραπός

Την Τρίτη 25 Οκτωβρίου δικάζονται οι σύντροφοι/ισσες που βρίσκονταν στην κατάληψη Μαραγκοπούλειο τα ξημερώματα της 5^ης Αυγούστου 2013, την μέρα που εκκενώθηκαν από το κράτος και τη δημοτική αρχή οι τρεις καταλήψεις που λειτουργούσαν τότε στην Πάτρα: το Παράρτημα, το Μαραγκοπούλειο και  το στέκι Ν. Γκύζη στο ΤΕΙ. Κατά την εκκένωση της κατάληψης του Μαραγκοπουλείου συλλαμβάνονται 5 σύντροφοι/ισσες και προσάγονται 11 αλληλέγγυοι/ες.

Οι εκκενώσεις των καταλήψεων στην Πάτρα αποτελούν κομμάτι μιας σειράς κατασταλτικών μεθοδεύσεων που είχε επιλέξει το κράτος την εποχή εκείνη, προκειμένου να επιβάλει με ωμότητα τη νέα πραγματικότητα. Το κύμα αντίστασης που γεννήθηκε και εξαπλώθηκε μετά την εξέγερση του ’08 αλλά και την ψήφιση των μνημονίων έπρεπε να συνθλιβεί. Με μια σειρά επιχειρήσεων, όπως ο «Ξένιος Δίας» ενάντια στους μετανάστες, η μαζική διαπόμπευση οροθετικών –υποτίθεται– γυναικών, οι απανωτές εκκενώσεις καταλήψεων σε διάφορες πόλεις, αλλά και διώξεις αγωνιστών με στημένα κατηγορητήρια σε δίκες παρωδίες, έδωσαν ηχηρά το μήνυμα ότι το κράτος κινείται οργανωμένα για να επιβάλει τη συνθήκη σύγχρονου ολοκληρωτισμού που βιώνουμε.

Η επιχείρηση μαζικών εκκενώσεων καταλήψεων, και στην Πάτρα αλλά και σε άλλες πόλεις, ήταν, πέρα από μια βίαιη κατασταλτική ενέργεια, μια επίθεση ισχυρού συμβολισμού του κράτους απέναντι σε όσα κοινωνικά κομμάτια είχαν επιλέξει το δρόμο του αγώνα. Μην ξεχνάμε πως από την εξέγερση του 2008 και μετά πολλές καταλήψεις δημιουργήθηκαν για να καλύψουν τις ανάγκες των αγωνιζόμενων κομματιών και να στεγάσουν τις πολυποίκιλες διαδικασίες και δομές που δημιουργήθηκαν (πολιτικές διαδικασίες, αυτοοργανωμένες ομάδες υγείας, σίτισης, συλλογικής έκφρασης κ.ά.), οι οποίες προσπαθούσαν να αυτονομηθούν από την κεφαλαιοκρατική εξάρτηση της κοινωνίας. Το κίνημα του ’08 –’09 έδειξε ξεκάθαρα τόσο τις προθέσεις όσο και την προοπτική του. Ήταν μια γενικευμένη κίνηση από τα κάτω, που έβαζε τόσο σε επίπεδο καθημερινότητας όσο και κεντρικής πολιτικής σκηνής στοιχεία ριζοσπαστικά, εξ ορισμού δηλαδή απειλητικά για την κυριαρχία. Συνεπώς, η κίνηση του κράτους ενάντια σε ένα από τα σημαντικότερα εργαλεία του κινήματος της περιόδου εκείνης στόχευε στις ανταγωνιστικές κοινωνικές σχέσεις που αναπτύσσονταν εκεί και στο μήνυμα αγωνιστικότητας που εξέπεμπαν στον ιστό της πόλης.

Είναι αυτονόητο ότι η σύνδεση των από τα κάτω σε διαδικασίες αγώνα, η χειραφέτηση της κοινωνίας σε επίπεδο καθημερινών αναγκών, η διάχυση εννοιών όπως είναι η αυτοοργάνωση και η αλληλεγγύη, αλλά και το σπάσιμο των επιβαλλόμενων σχέσεων και η δημιουργία πραγματικών σχέσεων, είναι κάτι που πάντα θα προσπαθεί να αποτρέψει η κυριαρχία. Δεν είναι τυχαίο ότι πρόσφατα πραγματοποιήθηκαν εκκενώσεις σε καταλήψεις όπου διέμεναν μετανάστες. Η αδιαμεσολάβητη σύνδεση των πληττόμενων, ντόπιων και μεταναστών, και οι κοινοί τους αγώνες αποτελούν, δυνητικά, έναν εκρηκτικό συνδυασμό για τις υπάρχουσες ισορροπίες.

Σε μια περίοδο όπου δεν υπάρχει άλλος δρόμος να βαδίσουμε πέρα από το δρόμο του αγώνα, αν θέλουμε να μείνουμε όρθιοι απέναντι στην ολοένα και πιο αμείλικτη επίθεση που δεχόμαστε, οφείλουμε να κρατάμε την κινηματική μνήμη ζωντανή. Να υπενθυμίζουμε τη σημασία και την αξία του αγώνα και των εργαλείων του. Να προστατεύουμε με την ενεργή συμμετοχή μας τις πολιτικές διαδικασίες, τις ταξικές και κοινωνικές δομές, τις καταλήψεις, τα στέκια και ό,τι αυτά τα εργαλεία μπορούν να προσφέρουν. Να δημιουργούμε νέα εργαλεία αγώνα, στην κατεύθυνση της κοινωνικής χειραφέτησης,  να παλεύουμε για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια.

Την Τρίτη δικάζονται 5 αναρχικοί/ές για την επιλογή τους να αγωνιστούν απέναντι στο υπάρχον εκμεταλλευτικό και καταπιεστικό σύστημα και να υπερασπιστούν τις δομές του αγώνα. Την Πέμπτη δικάζεται ο αναρχικός Θ. Σίψας για την επιλογή του να αγωνίζεται. Στα μάτια της αστικής δικαιοσύνης ο αγώνας είναι ποινικό αδίκημα και εν δυνάμει υπόδικος ο κάθε αγωνιστής. Εμείς, στον αντίποδα, πιστεύουμε ότι το δίκιο το έχουν οι εξεγερμένοι και όσοι αγωνίζονται καθημερινά, σε όλο τον κόσμο, να δομήσουν κοινωνίες ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 5 ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΕΙΟ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ