Από την πρώτη στιγμή που λειτούργησε ο αυτοδιαχειριζόμενος χώρος ‘’Επί τα Πρόσω’’ στην Πάτρα, μέχρι σήμερα, τρισήμιση χρόνια αργότερα, βασικός άξονας λειτουργίας του ήταν το πρόταγμα αλλά και η εφαρμογή της αυτοοργάνωσης και της αυτοδιαχείρισης της πραγματικότητάς μας στο εδώ και στο τώρα.

   Μην έχοντας αυταπάτες περί εξωραϊσμού και μεταρρύθμισης της υπάρχουσας ασφυκτικής πραγματικότητας, δεν τρέφαμε ποτέ τη φιλοδοξία να δημιουργήσουμε νησίδες ελευθερίας μέσα στην βαρβαρότητα του σήμερα.

   Όπως χαρακτηριστικά γράφαμε στο αυτοπαρουσιαστικό μας κείμενο : ‘’ Στρεφόμαστε ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και τους μηχανισμούς τους, αναγνωρίζοντας πως αυτοί είναι οι βασικοί υπεύθυνοι για τη διαιώνιση των καταπιεστικών κι εκμεταλλευτικών σχέσεων που γεννούν τη φτώχεια και την εξαθλίωση, τις κοινωνικές και ταξικές ανισότητες και τη λεηλασία του φυσικού κόσμου.

Με λίγα λόγια, στην βαρβαρότητα του σήμερα δεν φιλοδοξούμε να δημιουργήσουμε οάσεις ελευθερίας αλλά δημιουργούμε ένα χώρο ανοιχτό για οποιαδήποτε και οποιονδήποτε επιθυμεί να ορθώσει αντιστάσεις, να παράξει αρνήσεις και να αναζητήσει καταφάσεις στην επίπονη αλλά όμορφη διαδικασία της κοινωνικής χειραφέτησης και της δημιουργίας ενός νέου κόσμου ισότητας, αλληλεγγύης κι ελευθερίας’’…

   Ως ένας ζωντανός λοιπόν αυτοδιαχειριζόμενος χώρος το ‘’Επί τα Πρόσω’’ είναι εδώ, για να καλύπτει τις επιθυμίες και τις ανάγκες τόσο των συμμετεχόντων σ’ αυτό, όσο κι ευρύτερων υποκειμένων, στο βαθμό που αυτά συμφωνούν με τις αρχές λειτουργίας του.

   Μέσα στο πλαίσιο αυτό και σε άτακτα χρονικά διαστήματα, έχει προκύψει με πολύ φυσικό τρόπο όλα αυτά τα χρόνια η διοργάνωση μουσικών βραδιών στο στέκι. Η επιθυμία μας για κοινωνική επαφή, για αυτοέκφραση και για ψυχαγωγία με τους δικούς μας όρους, έχουν ανά περιόδους βρει στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο ‘’Επί τα Πρόσω’’ μια στέγη.

   Από τη φετινή χρονιά, φιλοδοξούμε οι αυτοοργανωμένες μουσικές βραδιές στο ”Επί τα Πρόσω” και πέριξ να διοργανώνονται σε τακτά-μηνιαία χρονικά διαστήματα και με τον τρόπο αυτό επιλέγουμε να δώσουμε διέξοδο στην επιθυμία για αυτοέκφραση και ψυχαγωγία τόσο για εμάς, όσο και γι’ άλλο κόσμο, που πιθανώς ενδιαφέρεται.

   Εξ’ άλλου, στους καιρούς της αποθέωσης του χρήματος και της επιδίωξης του κέρδους, επιλέγουμε να βρισκόμαστε μαζί, συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλοι και φίλες αλλά κι όσες ή όσοι στο μέλλον γνωριστούμε, προκειμένου να κοινωνικοποιήσουμε την επιθυμία και την ανάγκη μας για αδιαμεσολάβητη, ουσιαστική επικοινωνία και ζύμωση μακριά από τις εφήμερες συνευρέσεις, τις βαλτωμένες στα στάσιμα νερά των αδιεξόδων που γεννά η επιβεβλημένη καθημερινότητα του ατομικού ανταγωνισμού, της αποξένωσης και της απάθειας…

   Στις αυτοοργανωμένες μουσικές βραδιές στο ‘’Επί τα Πρόσω’’ απολαμβάνουμε τις μουσικές που μας αρέσουν μακριά κι εχθρικά ως προς τις κυρίαρχες κι επιβαλλόμενες σχέσεις πελάτη-σερβιτόρας, αφεντικού-σερβιτόρου, επιλέγοντας την ελεύθερη συνεισφορά σε ό, τι καταναλώσουμε για την εξασφάλιση της συνέχισης του εγχειρήματος. 

   Τέλος, προωθούμε τη λογική και πρακτική της αδιαμεσολάβητης επικοινωνίας, της αυτοοργανωμένης έκφρασης, της ισότιμης συμμετοχής και της οριζοντιότητας στις μεταξύ μας σχέσεις, επιθυμώντας να δομήσουμε σχέσεις ειλικρίνειας αλλά και να γνωριστούμε με όσες κι όσους δεν έχουμε ακόμα γνωριστεί.

   Κι όλα αυτά με όρους αυτοοργανωμένους, αντιιεραρχικούς κι ενάντια στη λογική του κέρδους…

αυτοδιαχειριζόμενος χώρος Επί τα Πρόσω

Σεπτέμβρης 2016

Προβολές για την επαναστατική-κινηματική μνήμη στις σκάλες της Πατρέως στην Πάτρα.

Τρίτη 19 Ιουλίου, 8:30 μμ :

“Vivir la Utopia” (80 χρόνια από την Ισπανική Επανάσταση, 19 Ιουλίου 1936)

Τη νύχτα της 25ης Οκτώβρη η Κατάληψη Ελαία στην Κέρκυρα δέχτηκε επίθεση από τραμπούκους. Η επίθεση σημειώθηκε αμέσως μετά από το αντιφασιστικό διήμερο, που είχε πραγματοποιηθεί στην ευρύτερη περιοχή της Γαρίτσας και στο οποίο η κατάληψη Ελαία είχε συμμετάσχει ενεργά. Οι τραμπούκοι, αφού εισέβαλλαν στο χώρο της κατάληψης παραβιάζοντας την πόρτα, πήραν μαζί τους έναν υπολογιστή, ηχεία καθώς κι ένα μέρος από τα τρόφιμα, τα οποία είχαν συγκεντρωθεί για τους πρόσφυγες την προηγούμενη μέρα.

Η εν λόγω επίθεση πραγματοποιήθηκε σε ένα χώρο, ο οποίος για έξι χρόνια μέσα από αυτοοργανωμένες, αδιαμεσολάβητες και αντιιεραρχικές διαδικασίες και μακρυά από τη λογική του κέρδους συμβάλλει στον αγώνα για μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης κι ελευθερίας. Τα αυτοοργανωμένα μαθήματα, οι κύκλοι αυτομόρφωσης, οι πολιτικές εκδηλώσεις, καθώς επίσης και η αγροκολλεκτίβα που συντηρεί τα δέντρα και το κτήμα στο οποίο βρίσκεται η κατάληψη είναι μερικές μόνο από τις δομές και τις διεργασίες, που έχουν βρει στέγη στην κατάληψη Ελαία και έχουν αποτελέσει σημείο αναφοράς για τους αγωνιζόμενους στο νησί της Κέρκυρας.

Λίγες μέρες αργότερα και πιο συγκεκριμένα το πρωί της Κυριακής 1 Νοέμβρη το αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος Κατάληψη Αγρός, στο πάρκο Τρίτση, δέχτηκε εμπρηστική επίθεση από φασίστες. Ευτυχώς, οι ζημιές που προκλήθηκαν ήταν μικρές. Οι εμπρηστές προσπάθησαν με τον τρόπο αυτό να προκαλέσουν φωτιά σε ένα πάρκο που λειτουργεί τόσο ως πνεύμονας οξυγόνου για τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής όσο και ως ενδιαίτημα για ζώα και φυτά.

Οι φασίστες επιτέθηκαν εις βάρος ενός αυτοδιαχειριζόμενου κατειλημμένου εδάφους, το οποίο για παραπάνω από έξι χρόνια με την ύπαρξη και λειτουργία του αντιστέκεται έμπρακτα αλλά και με το λόγο που εκφέρει εναντίον των αναπτυξιακών επιχειρηματικών σχεδίων που υποβαθμίζουν τους ελεύθερους κοινωνικούς χώρους. Τα αυτοοργανωμένα, αντιιεραρχικά και αντιεμπορευματικά χαρακτηριστικά της κατάληψης Αγρός και συγκεκριμένα ο αγώνας που έχει δοθεί από τους συντρόφους και τις συντρόφισσες της κατάληψης για την προάσπιση του πάρκου Τρίτση φαίνεται πως ενοχλούν όσους εχθρεύονται τον κόσμο που δρα με γνώμονα την αλληλεγγύη και μακριά από τις αξίες και τους διαχωρισμούς της κυριαρχίας.

Οι καταλήψεις και οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι, που λειτουργούν αυτοοργανωμένα, αδιαμεσολάβητα, αντιιεραρχικά και μακρυά από τη λογική του κέρδους είναι αναπόσπαστο κομμάτι του κόσμου του αγώνα που μάχεται ενάντια στην εκμετάλλευση και τη βαρβαρότητα κράτους και κεφαλαίου. Χώροι ανοιχτοί για οποιαδήποτε και οποιονδήποτε επιθυμεί να ορθώσει αντιστάσεις, να παράξει αρνήσεις και να αναζητήσει καταφάσεις στην επίπονη αλλά όμορφη διαδικασία της κοινωνικής χειραφέτησης και της δημιουργίας ενός νέου κόσμου ισότητας, αλληλεγγύης κι ελευθερίας. Χώροι, οι οποίοι προωθούν την αδιαμεσολάβητη επικοινωνία, την αυτοοργανωμένη έκφραση, την ισότιμη συμμετοχή και την οριζοντιότητα, με την πεποίθηση πως ο τρόπος που αγωνιζόμαστε σήμερα έχει άμεση συνάφεια με την κοινωνία που θέλουμε να οικοδομήσουμε αύριο. Χώροι που στην ουσία δρουν ανταγωνιστικά προς τις αξίες και τις πρακτικές του κόσμου της κυριαρχίας, λειτουργώντας ως προπλάσματα της κοινωνίας που οραματιζόμαστε, μιας κοινωνίας που θα λειτουργεί συλλογικά και μακριά από τη λογική του ατομισμού, του κανιβαλισμού, της επιβολής της δύναμης και της εκμετάλλευσης.

Ως εκ τούτου, οι επιθέσεις εναντίον των χώρων αυτών δεν κάμπτουν τους αγωνιστές, αλλά τους οπλίζουν με ακόμα μεγαλύτερη δύναμη για τη συμμετοχή στον κοινωνικό και ταξικό πόλεμο που μαίνεται… Η βούληση για στέγαση πολιτικών, κοινωνικών, ταξικών και πολιτιστικών αναγκών είναι τέτοια που διαμορφώνει διαρκώς νέα πεδία παρέμβασης και πραγματών3ι τη δημιουργία νέων τέτοιων εγχειρημάτων. Πρόσφατα παραδείγματα είναι η κατάληψη στη Νοταρά 26 (μεταστεγάστηκε από την αρχική κατάληψη στην Αραχώβης) στην Αθήνα για τη στέγαση προσφύγων, η κατάληψη Φιλίππου και Σιατίστης στη Θεσσαλονίκη που από την πρώτη στιγμή βρίσκεται στο στόχαστρο του Δήμου Θέρμης που είναι ο ιδιοκτήτης του κτιρίου και η κατάληψη Ντουγρού στη Λάρισα που ύστερα από την τελευταία εκκένωση της βρήκε νέα στέγη μένοντας πιστή στην υπόσχεση που είχε δώσει.

Ως αυτοδιαχειριζόμενος χώρος ‘’Επί τα Πρόσω’’ εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στις συντρόφισσες και τους συντρόφους των καταλήψεων Ελαία και Αγρός, αλλά και σε όλους τους αγωνιστές που δημιουργούν αυτοοργανωμένες δομές για τη στέγαση των αναγκών του κοινωνικού και ταξικού αγώνα. Έχοντας βρεθεί στο παρελθόν κι εμείς οι ίδιοι στο στόχαστρο επιθέσεων γνωρίζουμε πολύ καλά πως –ανεξαρτήτως προθέσεων- οι επιθέσεις σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, στέκια και καταλήψεις, πιάνουν το νήμα της καταστολής από ‘κει που το αφήνουν το κράτος και το κεφάλαιο.

Οι κρατικές, παρακρατικές και τραμπούκικες επιθέσεις δεν πτοούν τον κόσμο του αγώνα. Τον πεισμώνουν !

 Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ !

 ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ (ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΙ, ΜΠΡΑΒΟΙ, ΜΠΑΤΣΟΙ, ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΛΟΓΗΣ ΚΑΝΙΒΑΛΟΙ) , ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ !

αυτοδιαχειριζόμενος χώρος “επί τα πρόσω”

Πατρέως 87 στις σκάλες

http://epitaprosw.espivblogs.net/