ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΑΠΟ ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΑΥΣΗΣ
ΗΜΕΡΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΓΩΝΩΝ
Η 1η του Μάη είναι ημέρα ιστορικής μνήμης και αγώνα για όλα τα χειμαζόμενα πληβειακά στρώματα που αργοπεθαίνουν κάτω από τη δικτατορία του κεφαλαίου σε όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου. Είναι ημέρα ιστορικά φορτισμένη με τους αλλεπάλληλους και ανυποχώρητους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες των καταπιεσμένων απέναντι στους δυνάστες της εποχής τους, για μια ζωή πιο ανθρώπινη και αξιοπρεπή. Από τις μαζικές απεργίες στο μακρινό Σικάγο του 1886 μέχρι τη Θεσσαλονίκη του 1936, τα αίτια, τα διακυβεύματα και οι στόχοι των αγώνων παραμένουν ίδιοι και απαράλλαχτοι. Κοινωνικός και ταξικός αγώνας για απελευθέρωση των εκμεταλλευόμενων ή θάνατος.
Ημέρα ιστορικής μνήμης, γιατί στα ημερολόγια της ιστορίας των αγώνων είναι καταγεγραμμένη η ακλόνητη πίστη και η αυτοθυσία των επαναστατημένων εργατών, οι οποίοι μέσα από τους δικούς τους τόπους και εποχές αποπειράθηκαν να αναχαιτίσουν την καταπίεση και εντεινόμενη υποτίμηση της εργατικής τους δύναμης απαιτώντας καλύτερες συνθήκες εργασίες, λιγότερο εργάσιμο χρόνο και μεγαλύτερους μισθούς. Ημέρα αγώνα, γιατί τα χειμαζόμενα και καταπιεσμένα κοινωνικά στρώματα όλης της οικουμένης, καλούνται να την επανατροφοδοτήσουν με την σπίθα του αγώνα έχοντας για οδηγό τα βιώματα και τις πλούσιες συλλογικές εμπειρίες που αποκτήθηκαν μέσα από τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες ανά τους αιώνες.
Ιδίως σε μια εποχή όπου η κυριαρχία επιχειρεί έντεχνα και μεθοδικά να την παρουσιάζει αποστεωμένη από τα ριζοσπαστικά πολιτικά νοήματα και τη σημασία της, καθιστώντας την κενή περιεχομένου και ακίνδυνη για την υφιστάμενη τάξη πραγμάτων, η εκμεταλλευόμενη τάξη καλείται να διαφυλάξει τα ριζοσπαστικά της στοιχεία καθιστώντας την κάτι πολύ περισσότερο από ημέρα αργίας και ανάπαυσης. Να εγγραφεί στο κοινωνικό συνειδητό ότι δεν υπάρχει ημέρα ανάπαυσης και εφησυχασμού για τους καταπιεσμένους αυτής της γης, όσο το αδηφάγο καπιταλιστικό σύστημα εξακολουθεί να είναι ο κυρίαρχος ρυθμιστής των σχέσεων και της ζωής μας της ίδιας.
Ο κόσμος της εργασίας εν καιρώ μνημονιακής επέλασης και ταξικής αφαίμαξης, δέχεται μια σειρά από αλλεπάλληλα χτυπήματα σε καίρια εργασιακά και κοινωνικά κεκτημένα δικαιώματα που κατέκτησε με επίπονους αγώνες τις περασμένες δεκαετίες. Η αστική τάξη παίζοντας το χαρτί της οικονομικής κρίσης, επιχειρεί να αποσπάσει την μέγιστη δυνατή συναίνεση για εκμετάλλευση από την κοινωνική βάση και να αυξήσει τις διόδους της κερδοφορίας της. Η ένταση της εργασιακής εκμετάλλευσης, η ελαστικοποίηση και απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, το πετσόκομμα σε μισθούς και συντάξεις, η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και το μόνιμο καθεστώς επισφάλειας και μαύρης εργασίας στο οποίο υπόκειται ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, συνθέτουν το ζοφερό τοπίο που επιφυλάσσει ο κόσμος του κράτους και του κεφαλαίου για όλους εμάς.
Με την δημόσια περιουσία να ξεπουλιέται μέρα με την μέρα, την πρώτη κατοικία των φτωχοποιημένων κοινωνικών στρωμάτων να πλειστηριάζεται, τον φυσικό κόσμο να λεηλατείται στο βωμό του κέρδους και της ανάπτυξης, τα στοιχειώδη κοινωνικά αγαθά (ρεύμα και νερό) να ιδιωτικοποιούνται, δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τους απόκληρους του κόσμου πέρα από την διαρκή, αδιαμεσολάβητη και ανυποχώρητη ταξική πάλη. Διότι μόνο όταν όλοι εμείς, που παράγουμε τον κοινωνικό πλούτο, συνειδητοποιήσουμε την δύναμη μας θα καταφέρουμε να αναχαιτίσουμε την εντεινόμενη εκμετάλλευση και καταπίεση που δεχόμαστε καθημερινά.
Απέναντι στο καθεστώς του σύγχρονου ολοκληρωτισμού που το μόνο που έχει να προσφέρει είναι εξαθλίωση, καταπίεση και θάνατο, η μόνη διεξοδική προοπτική αντίστασης είναι η αυτοοργάνωση όλων των καταπιεσμένων στα φυσικά τους πεδία. Στους χώρους δουλειάς, σχολές, πανεπιστήμια και γειτονιές. Με ταξικά σωματεία βάσης και αυτόνομο επαναστατικό συνδικαλισμό, με λαϊκές συνελεύσεις γειτονιάς, αυτοδιαχειριζόμενους χώρους αντίστασης και κοινωνικά ιατρεία να πορευτούμε στην κατεύθυνση του γκρεμίσματος αυτού του σάπιου κόσμου. Με όπλο μας την ταξική αλληλεγγύη και τις άγριες απεργίες διαρκείας οφείλουμε να αποτινάξουμε από πάνω μας τον φόβο, την μοιρολατρία, την παθητικότητα και την ιδιώτευση στην κατεύθυνση της κοινωνικής και ταξικής χειραφέτησης.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ !
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ !
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ
ΔΕΥΤΕΡΑ 1η ΜΑΗ
πλατεία ΤΡΙΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ στις 11 το πρωί
Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Αντεπίθεση
Πάτρα, Μάιος 2017